Harry Potter i więzień Azkabanu recenzja

Jako, że ostatnio nie potrafiłam się zdecydować po jaką książkę sięgnąć chwyciłam z półki trzeci tom „Harry`ego Pottera” z zamiarem zrelaksowania się, odpoczęcia, umilenia sobie czasu, a później napisania spokojnie recenzji. (Obiecałam zrecenzowanie całej serii.) I tu problem – siedzę przed komputerem, wpatruję się w monitor, zerkam na klawiaturę i... no właśnie... nie wiem co pisać. No bo co mogę powiedzieć o cyklu, który obdarzyłam tak wielką miłością? O bohaterach, których praktycznie poznałam? O wszystkim innym? To zadziwiające jak jedna książka sprawia iż nie można się wysłowić.

Z pilnie strzeżonego więzienia ucieka niebezpieczny przestępca. Kim jest? Co łączy go z Harrym? Dlaczego lekcje przepowiadania przyszłości stają się dla bohatera udręką?
W trzecim tomie przygód Harry'ego Pottera poznamy nowego nauczyciela obrony przed czarną magią, zobaczymy Hagrida w nowej roli oraz dowiemy się więcej o przeszłości profesora Snape'a. Wyprawimy się również wraz z trzecioklasistami do obfitującego w atrakcje Hogsmeade, jedynej wioski w Anglii zamieszkanej wyłącznie przez czarodziejów

„Harry Potter i więzień Azkabanu” niejednokrotnie sprawił, że szczerzyłam się jak głupia. Po prostu gdy to czytam mimowolnie się uśmiecham. :D Tego chyba nie da się wyjaśnić. Ale są też takie momenty kiedy boimy się o bohaterów, kiedy przeżywamy z nimi kłopoty, w prawdzie ja wiedziałam co się stanie, bo czytałam książkę po raz drugi i niezliczone ilości razy oglądałam ekranizacje, ale zwyczajnie w większości przypadków o tym fakcie zapominałam i podczas czytania świetnie się bawiłam.

Bohaterzy są realni, nie idealni lecz prawdziwi. Z wadami, z zaletami. Z kłopotami, ale również z chwilami szczęścia. Mądrzy i inteligentni, głupi i pyszni. Wszyscy są rzetelnie dopracowani, nawet postacie drugoplanowe i tacy, którzy pojawią się na króciutką chwilkę żeby zaraz zniknąć.

Czytając książkę po raz drugi dopatrzyłam się szczegółów na które za pierwszym razem nawet nie zwróciłam uwagi. Nadal się dziwię w jaki sposób Rowling udało się stworzyć coś takiego... zupełnie inny, wspaniale dopracowany świat. Akcja jest zgrabnie prowadzona, dzięki czemu ani przez chwilę nie było miejsca na nudę. Warsztat pisarski również jest na wyższym poziomie niż w poprzednich częściach. Pióro autorki jest lekkie, proste i zrozumiałe dla wszystkich.

Tak więc na koniec nie pozostaje mi nic jak zachęcać tych co jeszcze tej magicznej serii nie czytali do jak najszybszego po nią sięgnięcia. Polecam też osobom, które chcą i mają okazję powrócić do tego odmiennego świata. Kochani, naprawdę, przestańcie na kilka godzin być mugolami i stańcie się czarodziejami! Warto, bo trudno znaleźć drugi tak fantastyczny cykl, posunę się nawet do stwierdzenia, że takiego drugiego nie ma.

* do tej recenzji darowałam sobie wyszukiwanie cytatów, w przeciwnym razie musiałabym przepisać prawie całą książkę... :)