Rodzina z domu obok recenzja

Cześć i czołem!

14 stycznia 2018 roku siedemnastoletnia dziewczyna ucieka z domu, by zadzwonić pod numer alarmowy. Informuje dyspozytora 911, że razem z licznym rodzeństwem są od lat więzieni i torturowani na potworne sposoby przez własnych rodziców. Na pytanie o adres nie jest w stanie odpowiedzieć, ponieważ nigdy wcześniej nie wolno było jej wychodzić z domu. Zna tylko kod pocztowy. To, co policja zastała na miejscu to coś gorszego niż zwykły horror: skute łańcuchami, z warstwami brudu pokrywającymi ciała - dzieci, żyjące we własnych odchodach, wygłodzone i zastraszone. Trzynaścioro, w wieku od 2 do 29 lat.

"- Żadnej z ofiar nie pozwalano się myć częściej niż raz do roku - powiedział prokurator okręgowy hrabstwa Riverside Mike Hestrin. - Jednym z powodów nałożenia kary było mycie przez dzieci rąk powyżej nadgarstków, co wiązało się z oskarżeniem o "zabawę w wodzie". Za karę przykuwano je łańcuchami".

John Glatt po raz kolejny powalił mnie na łopatki swoim reportażem. David i Louise Turpinowie, bogate małżeństwo, słynące ze sporej gromadki dzieci, wśród opinii ludzi uchodzący za rodziców wręcz idealnych zgotowały swoim potomkom koszmar, o jakim nikomu się nie śniło. Po raz kolejny podczas czytania książki true-crime spod pióra Glatta zastanawiałam się jakim cudem ludzie mogą wyrządzać taką krzywdę swoim własnym dzieciom. I dlaczego przez tyle lat nikt niczego nie zauwazył? Sąsiedzi, rodzina, ktokolwiek... Po aresztowaniu Turpinów wszystkie ich dzieci zostały poddane rutynowym badaniom i objęte najlepszą opieką medyczną. Najstarsza córka, 29-letnia Jennifer ważyła niespełna 36 kilogramów przy wzroście 160cm i prawdopodobnie nigdy nie będzie mogła mieć dzieci. Pozostali również byli skrajnie niedożywieni, upośledzeni ruchowo z powodu odbywania czasem i wielomiesięcznych kar polegających na przykuciu łańcuchami do łóżek, przez co zanikały im mięsnie i cierpiały na tym kości. Wiele z nich miało nieodwracalne skutki zdrowotne z tego powodu. W dodatku żadne z nich nie znało nawet całego alfabetu. Poprzez zaniedbanie obowiązku szkolnego przez Turpinów, ich dzieci stały się analfabetami i cierpiały na karłowatość umysłową.

Jedyne co mogę zarzucić Glattowi, to to, że często powtarzał się w swoich rozdziałach, opisywał sytuacje, o których wspominał już wcześniej, a początkowa historia całej rodziny aż od dziadków, pradziadków itp. ciągnęła mi się niemiłosiernie. Potem już zaczęło robić się ciekawiej i przepadłam.

Polecam wszystkim fanom literatury true-crime!

Po więcej zapraszam na IG: @strazniczka_ksiazekx - codziennie newsy książkowe, update czytelnicze oraz nowe recenzje.