Kintsugi. Jak czerpać siłę z życiowych trudności recenzja

Kintsugi to japońska sztuka rekonstruowania tego, co zostało złamane. Kiedy kawałek ceramiki zostaje złamany, mistrzowie tej sztuki naprawiają go, wypełniając pęknięcia złotem lub srebrem, podkreślając w ten sposób rekonstrukcję, ponieważ ten zrekonstruowany kawałek jest symbolem kruchości, ale także siły i piękna.
W tej książce hiszpański psycholog - Tomás Navarro uczy nas, jak zastosować tę sztukę w naszym życiu, dostarczając nam narzędzi niezbędnych do pokonania przeciwności, takich jak prawdziwy mistrz kintsugi. Autor skupia się głównie na tematyce siły emocjonalnej, a przede wszystkim na bólu emocjonalnym i wykorzystaniu go jako narzędzia dalszego rozwoju i siły. Wykorzystanie elementu japońskiej tradycji naprawiania naczyń to świetna metafora odbudowy nawet najbardziej potłuczonych fragmentów nas samych.
Bardzo realistyczna książka, która daje wskazówki do pokonania emocjonalnych ran, trudności. Książkę czyta się bardzo łatwo, napisana jest prostym językiem i pełna życiowych przykładów. Podzielona na cztery części: o kwintesencji życia, o sztuce naprawiania życia, o sztuce wytrwałości i sztuce dawania sobie drugiej szansy. Jest kompletna, zwięzła i bardzo interesująca, ponieważ porównuje emocjonalne rany z fizycznymi. Bardzo dobrze jest dostrzegać taką perspektywę, że nasz mózg, podobnie jak nasze ciało, jest nastawiony na odbudowę.

„Zarówno ceramika, jak i życie mogą rozpaść się na tysiąc kawałków, jednak to nie powinno nas powstrzymywać przed marzeniami, intensywnym życiem i pokładaniem w nim nadziei. Zamiast unikać życia, powinniśmy nauczyć się, jak się odbudować, kiedy coś pójdzie nie po naszej myśli. […] To, co uległo zniszczeniu, może się odbudować na nowo, a kiedy tak się stanie, nie ukrywaj jego kruchości, ponieważ jego pozorna delikatność zmieniła się w ewidentną siłę”. – fragment książki.

Bardzo interesująca pozycja, stawia na nogi od pierwszych stron ta piękna książka o pokonywaniu przeszkód, nie tylko tych życiowych, ale i tych, które tkwią w nas samych. Cieszę się bardzo, że trafiła w moje ręce, przeczytam ją na pewno jeszcze nie raz.