Przeklęte przedmioty recenzja

Cóż to się zadziało? Świat się chyba kończy, bo Klaudia sięgnęła po książkę o przeklętych przedmiotach! Nigdy nawet nie pomyślałam, że zdecyduję się na przeczytanie czegoś podobnego, bo daleko mi do tej tematyki, ale gdy tylko zobaczyłam okładkę książki J.W. Ocker, po prostu nie mogłam się jej oprzeć. Patrzyła na mnie i szeptała: "Weź mnie! Weeeeź! No dawaj!", więc jak mogłam to zignorować? Podobno nie ocenia się książki po okładce, ale musicie przyznać, że akurat ta konkretna ma coś w sobie.
Największym plusem jak dla mnie jest właśnie wydanie tej książki, bo Wydawnictwo Kobiece naprawdę się postarało. Poza piękną okładką mamy również pomysłowe wnętrze, pełne obrazków i wyraźnie zaznaczonych cytatów. Całość jest bardzo przejrzysta dzięki podziałowi na działy, w których możemy poczytać o różnych przedmiotach z danego rodzaju. Na początku mamy spis treści i bez problemu możemy sobie wybrać akurat te przeklęte przedmioty, które najbardziej nas intrygują.
Poznajemy w tym dziele najróżniejsze przedmioty, od diamentów, przez maszyny, aż po cały biznes kręcący się wokół nich. Nawet miłośnicy Warrenów znajdą tu coś dla siebie.
Trochę się obawiałam, że to będą zwykłe bajeczki i jako twardo stąpająca po ziemi osoba i typowy niedowiarek będę wywracać na każdej stronie oczami, ale na szczęście nic takiego nie miało miejsca. Autor przedstawia nam każdy przedmiot najpierw poprzez legendy i opowieści przekazywane przez ludzi, a później próbuje nam to wyjaśnić w sposób bardziej realny i logiczny, co jest dla mnie sporym plusem. W dodatku Ocker ma poczucie humoru, które trafia dokładnie w mój gust i całość czytało mi się bardzo dobrze i szybko, dzięki czemu nie miałam nawet szansy się znudzić.
Bez wątpienia ta książka pięknie będzie wyglądać na mojej półce, a i nada się na prezent dla jakiegoś miłośnika nawiedzonych rzeczy. Raczej trzeba ją traktować z przymrużeniem oka, ale przyznaję się bez bicia, że miło spędziłam z nią czas i poznałam wiele ciekawych opowieści, ale to nie zmienia faktu, że większość z nich nadal jest moim zdaniem ubarwiana przez ludzi i media, którzy żerują na naiwności i emocjach innych.