Przeciwko bratu recenzja

Skąpana rzęsistym deszczem Częstochowa zdaje się płakać i nic dziwnego, zważywszy na to, do jak nikczemnych wydarzeń dochodzi na jej terenie. Miasto nazywane duchową stolicą Polski stało się siedliskiem i wylęgarnią zła i patologii. A to wszystko za sprawą księży, którzy zamiast stać na straży moralności sukcesywnie burzą świętość tego miejsca. Biskup pomocniczy Stanisław Walter dopuszcza się przestępczych procederów, przed czym nie powstrzymuje go nawet fakt, że jego brat obejmuje stanowisko Komendanta częstochowskiej Policji. Wręcz odwrotnie – dodaje mu to odwagi. Jednak do brata duchownego zaczynają docierać anonimowe donosy informujące o dewiacyjnej działalności biskupa. Czy Jerzy Walter znajdzie w sobie odwagę, by stanąć przeciwko bratu?

Książka ta jest debiutem Marcina Dudzińskiego, choć trudno w to uwierzyć, bo warsztatowo autor dorównuje, a może i nawet przerasta niektórych wieloletnich twórców. Filar, na jakim opiera się ta historia jest bardzo kontrowersyjny w ogóle, a tym bardziej, jeżeli ktoś dopiero zaczyna swoją przygodę z pisaniem. Bowiem temat „mafii w sutannach” jest niezmiernie ciekawy, jednak należy do tych, które łatwo zepsuć i naprawdę niewiele potrzeba, aby tego dokonać. Jednak pan Dudziński udźwignął ciężar nie tylko wątku duchownego, ale i pozostałych.

W tej książce przyjdzie nam zetknąć się z czterema dobrze skonstruowanymi postaciami. Choć tą, która zyskała moje szczególne uznanie jest zdecydowanie najczarniejsza persona tej historii – Stanisław Walter. Jest to człowiek, który mimo, iż miał poważanie i trzymał w garści całe miasto, które się go bało, to w nocy nawiedzały go demony przeszłości, w których obliczu to on czuł trwogę. Niestety do pozostałych bohaterów niezbyt mocno się przywiązałam, w zasadzie przez większość lektury pozostawałam obojętna na ich losy. Jako minus tej książki muszę także wskazać łatwość odgadnięcia losu zaginionego chłopca. Jednak poza wyżej wskazanymi dwoma mankamentami książka pełna jest zalet, o których już sami się przekonacie podczas lektury.

Walterowie powrócą w pozostałych częściach trylogii, po które sięgnę z nieskrywaną przyjemnością.