Propozycja szefa recenzja

Znacie ten typ bohatera, który uważa się za boga, bo jest bogaty, ma wpływy i nie grzeszy urodą? Taki, który przebiera w kobietach, jak w szufladzie ze skarpetkami? I choć ma dosłownie wszystko to nie czuje się szczęśliwy…?

Właśnie taki jest Jacob Parker. Mężczyzna ma wszystko o czym większość ludzi może tylko pomarzyć, oprócz jednego – wiary w prawdziwą miłość.

Zdradzony przez narzeczoną stracił ochotę na wszelakie miłostki, a wszystkie kobiety wrzucił do jednego wora podpisanego jej imieniem. Stał się zgorzkniałym pesymistą, z góry zakładającym, że każdy związek prędzej czy później rozpadnie się z powodu zdrady, dlatego też, gdy pewnego dnia na jachcie spotyka rozentuzjowaną dziewczynę wróżąca młodej parze długie i szczęśliwe życie we dwoje nie powstrzymuje się by nie wyrazić swojej opinii na ten temat. Krótka wymiana zdań utwierdza Jacoba, że ma do czynienia z niepoprawną romantyczką, a takie kobiety są nieprzewidywalne i niebezpieczne dla niego. Najlepiej trzymać się „wróżki zębuszki" z daleka. Coś, jednak nie pozwala mu o niej zapomnieć…

Los, przeznaczenie a może zwykły zbieg okoliczności bardzo szybko ponownie postawi ich na swojej drodze…

Już dawno nie ubawiałam się tak podczas czytania książki, jak przy „Propozycji szefa" właśnie. Poczucie humoru autorki trafiło w mój gust idealnie, przez co wybuchom śmiechu nie było końca.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, choć nie wszystko mi się w niej podobało.

Największy plus daję za dialogi i chemię między bohaterami, jaką udało się autorce stworzyć. To było czuć. To wisiało nad ich głowami od samego początku i rozrastało się z rozdziału na rozdział coraz bardziej. Być może ta relacja była nieco podkoloryzowana, ale mnie urzekła całkowicie.

Bohaterowie zostali ciekawie wykreowani, zestawieni ze sobą na zasadzie przeciwieństw. I to też zagrało tu jak należy. To było starcie powściągliwości z wulkanem energii, pewności siebie z nieśmiałością, pesymizmu z optymizmem. I choć wydawać by się mogło, że to niemożliwe to jedno z drugim przenikało się tworząc harmonijną jedność.

Elementem, który wszystko psuł były sceny erotyczne. No nie przemawiały one do mnie… rozwalały atmosferę i wtrącały mnie z równowagi.

Mimo wszystko książkę oceniam dobrze i polecam ją każdemu, kto lubi komedie romantyczne, ale takie wiecie, z pazurem.