Prokurator recenzja

Debiut autorki Pauliny Świst miał miejsce w 2017 roku. Jak sami widzicie, minął już od tego dnia szmat czasu. Na obecną chwilę na topie są " Poprocany" , który jest rozchwytywany przez Bookstagrama. Mam go na liście, ale jak to u mnie bywa. Wszystkie książki przychodzą do mnie w swoim czasie. Dlatego też skupię się w pełni na tym niepozornym debiucie, który w 2021 w dobie nowo to wychodzących książek. Pewnie, gdzieś się wam zawieruszył na półce. Trzydziestoletnia Kinga Błońska była do niedawna szczęśliwą kobietą. Miała cudownego męża i pracę, która teraz dopiero. Zaczęła rzucać wielki cień na jej życie. Zdrada męża okazała się dla Kingi namiastką tego, co miało ją jeszcze czekać w niedalekiej przyszłości. Obrona groźnego bandyty o pseudonimie " Szary " nie opierała się, tylko na relacjach czysto zawodowych. Dlatego też Kinga postanowiła odreagować wydarzenia ostatnich tygodni w najbardziej pochopny sposób, jaki przyszedł jej do głowy. We właśnie w takich okolicznościach poznaję czterdziestoletniego Łukasza, który po wspólnie spędzonej nocy, okazję się nazajutrz " Prokuratorem " włączonym w sprawę " Szarego" .

Tytuł: Prokurator

Numer wydania: Tom 1

Autor: Paulina Świst

Wydawnictwo: Muza / Akurat

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 318

Język oryginalny: polski

Język wydania: polski

Cała akcja książki ma miejsce w Gliwicach na Śląsku w 2015 roku, co w toku toczących się incydentów między bohaterami. Przesuwa się później na inne okoliczne miejscowości. Wszystkie występujące zdarzenia w książce odbywają się w zaskakująco szybkim tempie. Nawet relacja między Kingą a Łukaszem dotrzymuje cały czas kroku okolicznością, w jakich się znaleźli. Nie sposób się z tą dwójką nudzić, oby dwoje mają mocne charaktery i niewyparzone języki. Co na początku ich znajomości dodaje, tylko oliwi do ognia.

Książkę przeczytałam w zaledwie dwa dni. Krótkie i treściwe dialogi przedstawione z perspektywy oby dwóch bohaterów, ogromnie mi to ułatwiły. Wszystkie znaki zapytania, które na początku książki się pojawiły. W zgrany sposób pod sam koniec " Prokuratora " się wyjaśniły. Muszę przyznać, że jak na debiut to odwalono tu kawał dobrej roboty. Niestety, nie mogę go osobiście nazwać kryminałem, bardziej mrocznym romansem. Z ostrym i mocnym językiem, którego podczas czytania książki nie zaobserwowałam. On na pewno miał tam miejsce, ale nie było szans, żeby się na nim skupić, tyle w tej książce się działo.