Pajęczy dwór recenzja

Dziecięce lata mam już dawno za sobą, zdarza mi się jednak sięgnąć po książkę dla młodszych czytelników i dobrze się przy tym bawić. Niedawno w moje ręce wpadła powieść Hanny Kobus i Natalii Skoczylas "Pajęczy Dwór", a po opisie uznałam, że jest to coś w moim stylu. Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta portalu NaKanapie.pl.

Mira i Rozalia są siostrami i młodymi czarownicami wychowywanymi w niemagicznym świecie. Ich życie diametralnie się zmienia, gdy rodzice - Anzelma i Niecisław - postanawiają przeprowadzić się do Pajęczego Dworu by żyć jak przodkowie. Dziewczynki porzucają więc dobrze im znany świat i przenoszą się do Prastarego Lasu, gdzie nosząc czarodziejskie szaty, uczęszczają do szkoły magii i poznają nowych przyjaciół - przepiękną i miłą Magnolię oraz lekko gapciowatego Leodegarda.
Rozalia jest zachwycona nowym życiem do momentu pierwszych lekcji, gdy przez klasowego prymusa Kubona zostaje nazwana grubaską, a nauczycielka Godzimira okazuje się niekompetentna i niesprawiedliwa. Zupełnie inaczej sprawa ma się z Mirą, która od samego początku nie jest zadowolona z przeprowadzki. Kiedy więc poznaje legendę o Fontannie Pragnień, która potrafi spełnić każde marzenie, jeżeli wypije się z niej puchar wody, postanawia ją odnaleźć i wrócić do życia sprzed przeprowadzki. Czy jej się to uda? Czy dziewczynki mimo wychowania w niemagicznym świecie, odnajdą się w nowej rzeczywistości?

"Pajęczy Dwór" to książka dla dzieci, także w takich kategoriach będę ją oceniać. Jest bardzo przyjemnie napisana. Ma liczne barwne i zarazem proste opisy, które w pełni i w nieskomplikowany sposób przedstawiają świat. Bohaterowie wyróżniają się. Każdy prezentuje inną osobowość, a jednocześnie są bardzo łatwi do zapamiętania i nie ma tu problemu, że czytając, zastanawiamy się, kto jest kim. Rozalia i Mira to typowe siostry, które choć często się kłócą i dogryzają sobie wzajemnie, zawsze mogą na siebie liczyć. Lektura porusza problemy, które mogą dotykać młodych ludzi, jak np. kłopoty z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości, dopasowaniem do rówieśników, nieidealną urodą czy brakiem pewności siebie. Jak poradzą sobie bohaterowie "Pajęczego Dworu" z tymi problemami?

Według mnie w książce za wiele się nie dzieje, trochę brakuje mi emocji, które mocniej przyciągnęłyby mnie do opisywanej historii. Jest to jednak książka dla dzieci, także nie ma co się spodziewać fajerwerków. Dodatkowo "Pajęczy Dwór" mocno przypominał mi "Harry'ego Pottera" i nie mogłam powstrzymać się od porównywania bohaterów, miejsc czy wydarzeń. Mimo to powieść Hanny Kobus i Natalii Skoczylas to bardzo przyjemna lektura, które może zaciekawić również dorosłych.