You'd Be Home Now recenzja



Poproszę dziś was o polecenie książek, które doprowadzą mnie do łez. Osobiście mogę wam polecić “Promyczka” Kim Holden i książki Kathleen Glasgow. Właśnie książkę tej drugiej autorki chce wam przedstawić. Byłam bardzo poruszona “How to make friends with the dark”, lecz dopiero najnowsza książka autorki, która została wydana nakładem wydawnictwa Jaguar, poruszyła tak bardzo moje serce. “You d be home now” porusza nie tylko serca, lecz również porusza ciężkie tematy, tym razem skupiamy się na problemie szerokiego dostępu do opioidowych leków przeciwbólowych. Takie leki są przepisywane w razie konieczności, lecz niekiedy wydaje się, że w Ameryce ta konieczność występuje częściej i nawet młodzi ludzie otrzymują recepty na silnie uzależniające leki przeciwbólowe. Jako matka rozwodzę się nad każdym podawanym lekiem swoim dzieciom, dlatego rozumiem rodziców, którzy zrobią wszystko by uśmierzyć ból swojego dziecka. Jednak nie można wpaść ze skrajności w skrajność i nie powinno się doprowadzić do uzależnień wśród dzieci czy nastolatków. Muszę też nadmienić, że moim zdaniem problemy przedstawione w tej książce nie tyczą się naszych polskich realiów, choć pewnie i u nas znajdą się jakieś wyjątki.

Główną bohaterką jest Emory, którą poznajemy w chwili wypadku samochodowego. Jako pasażerka ucierpiała dość poważnie, lecz to nie ona straciła życie, nie ona prowadziła samochód, lecz to ona jest wytykana palcami, ona straciła przyjaciół, to ona odczuwa cały czas skutki tego wypadku. Nie była jedyną ofiarą tego zdarzenia, jednak wiele czynników się złożyło na niego, jednym z nich było uzależnienie jej brata od narkotyków. Jej brat okazał się być rozczarowaniem dla ich rodziców, którzy piastują bardzo ważne stanowiska w mieście, w którym mieszkają, Emory za to jest tą ułożoną córką, która żyje pod dyktando matki. Cztery miesiące po tym strasznym wydarzeniu brat Emory wraca z odwyku i oboje starają się żyć w nowym świecie, bez narkotyków, z odrobiną buntu, z życiem na świeczniku i otwartą wrogością wobec nich.

Wydaje mi się, że książek o uzależnieniach jest sporo, nawet spotkałam się z kilkoma, które opowiadają o uzależnieniu młodych ludzi. Jednak dopiero ta książka poruszyła mnie tak bardzo, łzy, które wylałam przy niej, były bolesne, lecz zarazem bardzo oczyszczające, ponieważ zakończenie było dosłownie napisane w punkt. Pozostawiło otwartą furtkę dla historii Emory i Joeya, nie było ani przesłodzone, ani za gorzkie. Dlatego tak cenię autorkę, nie tylko potrafi zaciekawić historią, która utworzyła się w jej głowie, ale również potrafi poruszyć najczulsze struny w swoich czytelnikach.

Bardzo spodobała mi się kreacja bohaterów, robiąc największe błędy w swoim życiu, potrafię im współczuć i rozumieć, co nimi kieruje. Emory to dziewczyna, która pragnie tylko uwagi swoich rodziców, Joey również ma swoje powody, by robić to, co robi, jednak nie widzi, że krzywdzi nie tylko siebie. Ich poczynania są kierowane również czynami ich rówieśników, którzy udają, że nie mają takich samych problemów jak para głównych bohaterów.

Myślę, iż mimo ciężkich tematów, które porusza, powinna być przeczytana przez wiele osób. Osobiście mam zamiar ją przekazać swojej córce, gdy poczuję, że jest na nią gotowa. Osobiście z utęsknieniem czekam na “Girl in the pieces”, ponieważ z chwilą, gdy odłożyłam “You’d be home now” miałam przemożną ochotę na kolejną książkę autorki. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam, a osobiście chciałabym podziękować wydawnictwu Jaguar, za możliwość przeczytania tej wspaniałej książki.