Ten Wieczny Mrok recenzja

Ten wieczny mrok to literacki debiut Kate Pentecost. Autorka prowadziła niezależną działalność wydawniczą, pracowała w szkolnictwie oraz w słynnej księgarni Strand Bookstore w Nowym Jorku. Kusząca okładka oraz opis zwiastujący ciekawą przygodę fantasy — czy to wystarczyło?

On – pogromca potworów, którego nie można zabić. Ona – jedyna ocalała z ataku na jej ojczystą wyspę. Razem wyruszą w epicką podróż, by odmienić swoje przeznaczenie.
Po zmroku Ankou walczy z potworami jako najbardziej nieustraszony i tajemniczy najemnik w Pięciu Krainach. Jednak codziennie po wschodzie słońca, na skutek potężnej klątwy, przemienia się w szkielet.
Flora, podręczna księżniczki Betheary z Kaer-Ise, razem z pozostałymi mieszkańcami wyspy zostaje zaskoczona przez barbarzyńskich najeźdźców. Cudem wychodzi żywa z masakry, lecz koszmaru, którego doświadczyła, nie zatrze nic. Wyrzuconą na brzeg nieprzytomną dziewczynę znajduje Ankou. Gdy Flora dochodzi do siebie, dobijają targu. On pomoże jej odnaleźć księżniczkę. Ona pomoże mu przełamać klątwę i… umrzeć. Raz na zawsze.
Kto by pomyślał, że zabicie kogoś, kogo nie sposób zabić, nie będzie takie łatwe?

Nie do końca to wystarczyło. Autorka miała naprawdę dobry pomysł na fabułę, jednak z wykonaniem już jej nie wyszło. Sam świat został przedstawiony po macoszemu — niewiele wiemy o królestwach. O ile Ankou jest dobrze napisany, tak o postaci Flory (oprócz traumatycznych przeżyć) praktycznie nic się nie dowiadujemy. Mam wrażenie jakby Kate Pentecost się gdzieś śpieszyło i pisała, byleby tylko coś napisać. Miała sporo ciekawych pomysłów, ale swoim brakiem logiki wszystko popsuła. Zupełnie nie czuć chemii pomiędzy bohaterami — romans nie ma tutaj większego sensu. Czuć, że jest to debiut literacki.

Ogólnie fabuła przypomina nieco Wiedźmina (ale jest to gorsze wydanie). Towarzyszymy bohaterom podczas podróży, w czasie której spotyka ich bardzo często szczęście i wszyscy grają tak, jak oni chcą. Mimo że książkę czyta się szybko i można wciągnąć się w akcję, to mnie czegoś tutaj brakuje. Dialogi momentami pisane na siłę, brak większych zaskoczeń i zwrotów akcji i liczne błędy logiczne spowodowały, że potencjał, jaki miała ta historia, szybko został zdeptany. A samo zakończenie nieco rozczarowujące.

Ten wieczny mrok to książka, która zbiera sporo pozytywnych opinii. Myślę, że warto samemu się przekonać czy was oczaruje. Dla mnie to szybka lektura, która pozwoliła oderwać się od problemów życia codziennego, ale nie wniosła w nie nic nowego. Historia sama w sobie jest dosyć prosta i nie trzeba włożyć wielkiego wysiłku by się z nią zapoznać. Lekka opowieść idealna dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z fantastyką.