Julia i rekin recenzja

Przewróciłam ostatnią stronę, lecz nadal widzę w morskiej toni cień rekina grenlandzkiego, a w oddali rozświetloną latarnię na Szetlandach. Nie potrafię się wynurzyć z tej niezwykłej i poruszającej historii, balansującej na granicy mroku i światła, opowiadającej historię dziewczynki usilnie poszukującej drogi do serca mamy, które owładnął rekin i choroba psychiczna. Z zachwytem dotykam pergaminowych (przezroczystych) stron, które dosłownie wypełniają zwykłe, a właściwie niezwykłe żółto - czarne ilustracje emocjami i wprowadzają niepowtarzalny klimat.

Pragnę w swoim życiu więcej takich książek dla dzieci, bo „Julia i rekin” to prawdziwy majstersztyk. To przepięknie oprawiona i skrojona poetycko proza, która niczym morska bryza owiewała mi nadzieją twarz, kiedy z niepokojem wypatrywałam fal wznoszących się na trudnych relacjach rodzinnych, lękach i osamotnieniu dziecka, zaburzeniach psychicznych rodzica, przerażeniu ofiary nękania. Jednak kiedy morze się uspokajało, mrok rozświetlało światło latarni, a wraz z nim rodziła się nadzieja na odbudowę rozpadającej się rodziny, a rekin wyłonił się z sennych koszmarów jako przyjaciel.

Książka Kiran Millwood Hargrave jest idealnie skrojona pod młodszego czytelnika, choć na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że może być zbyt wymagająca, bo przekrój trudnych tematów, które porusza, powinien przytłoczyć nawet dorosłego. Tutaj tak się nie dzieje. Autorka potrafi objaśniać skomplikowane sprawy w bardzo wyważony sposób, jednocześnie uświadamia, że świat nie jest idealny i kryje w sobie wiele mroku, że warto pokazywać dzieciom złożoność relacji rodzinnych, jak radzić sobie w rzeczywistości naznaczonej chorobą bliskiej osoby, czy brutalnością rówieśników. Równocześnie odkrywa przed młodym czytelnikiem fascynujący świat przyrody, pomaga dostrzec magię i moc słów oraz liczb, podkreśla wartość przyjaźni i wreszcie uświadamia, że warto próbować odkryć swoje ja, zaakceptować w sobie, a przede wszystkim w innych, że nie są i nigdy nie będą idealni. Nie przegapcie tej niezwykłej książki!

Ilustracje: Tom de Freston

Tłumaczenie: Joanna Jagiełło

Dziękuję Wydawnictwu Słowne za egzemplarz do recenzji!