Happy Ever After recenzja

„I żyli długo i szczęśliwie”. Każda bajka tak się kończy, szkoda, że nie widzimy tego wszystkiego, co dzieje się później. Stworzenie rodziny to ogromna praca dwojga osób: partnera i partnerki, męża i żony. Codzienna praca, rozmowy, radości i smutki, pokonywanie wszystkich trudności każdego dnia. Historia Majki i Kajetana jest burzliwa, zwroty akcji nieprzewidywalne jak fortuna koła życia. Czy będą żyć długo i szczęśliwie? Każdy z czytelników, by chciał, żeby tak było. Ile jednak muszą przeżyć, przejść, zrozumieć, by było to możliwe?

Anna Szafrańska w bardzo metodyczny sposób pokazała jak rodzina, w której się wychowujemy ma wpływ na nasze dorosłe życie, a przede wszystkim jak rzutuje ta mała społeczność i relacje w niej na nasze przyszłe związki. Obdziera ze skóry Kajetana. Pokazuje jak głęboko w podświadomości tkwią w człowieku traumy z dzieciństwa. Niepełna rodzina, nieprzepracowany żal do matki i ojca powoduje silny kryzys u Kajetana, gdy Majka daje mu swoją miłość i również tej miłości od niego oczekuje i to ie tylko ona, ale również mały człowiek, którego Majka nosi pod swoim sercem. Czy człowiek, którego w dzieciństwie nie nauczono miłości, który ma tak potężny jej deficyt, jest w stanie kochać? Czy miłości można się nauczyć? Czy można się nauczyć współtworzyć związek, jeśli takich doświadczeń dziecko nie ma z dzieciństwa?

Zadziwiająca dojrzałość życiowa i emocjonalna Majki, jej pokłady cierpliwości, zrozumienia i akceptacji dla zachowań Kajetana (nie zawsze w porządku), wzbudzały mój zachwyt i podziw. Dojrzała emocjonalnie kobieta, zakochana od nastoletnich lat w swoim wybranku towarzyszy Kajetanowi w jego zmaganiach się z przeszłością i jego rozliczeniu się z demonami mroku dzieciństwa. Bardzo podobało mi się, że Autorka poruszyła również temat terapii dorosłego człowieka, a w tej książce, konkretnie mężczyzny. Bardzo istotne jest uświadamianie społeczeństwu, że nawet z największego mroku, czy z dzieciństwa, czy z dorosłego już życia można wyjść w stronę światła, a cienie zostawić za sobą. I choć sami często nie umiemy sobie poradzić ani nikt z bliskich nam nie umie pomóc, warto poprosić o pomoc specjalistów. Bezcenną wartością w związku, w rodzinie są bez wątpienia szczere, poprawne relacje a by to stworzyć potrzebna jest szczera rozmowa i czas na nią. Wzajemna uważność i wsparcie.

Zawsze jest nadzieja, bo ona umiera ostatnia. Słowa Majki to potwierdzają „To było nasze życie i nasza przyszłość tylko to i aż za to musieliśmy wziąć odpowiedzialność. Tylko my mieliśmy prawo się z niej rozliczyć. To, czy będziemy szczęśliwi, czy odnajdziemy miłość, zależało tylko od nas samych. A każdą baśń można napisać na nowo”.

Dziękuję Annie Szafrańskiej za prawdziwą historię pięknej miłości i ciężkiej pracy nad nią.

Dziękuję Wydawnictwu Zwierciadło za egzemplarz do recenzji.