Kamienne drzewo recenzja

Dzień dobry!

Q: Notujecie gdzieś swoje ulubione fragmenty z książek? Ja planuję założyć specjalny zeszyt, gdzie będę umieszczać wszystkie złote myśli autorek i autorów.

-Wiesz, mała…- Uklęknęła przed dziewczynką. - Czasami coś tracimy bezpowrotnie. I musimy nauczyć się bez tego żyć. Ważne jest to, z kim tę stratę przyjdzie na dzielić.- Wstała i objęła Dalgo.

"Niebieski las" był moim wakacyjnym odkryciem, który naprawdę zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Zakończenie pierwszego tomu pozostawiło po sobie naprawdę wiele pytań, dlatego bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać drugi tom, bo nie tylko ja oczekiwałam kontynuacji. Uwierzycie mi, że trzymanie języka za zębami w przypadku "Kamiennego drzewa" to jest istna tortura. Autor od samego początku zasypywał mnie niespodziewanymi zwrotami akcji, nigdy nie udało mi się przewidzieć, co tak naprawdę będzie miało miejsce dalej. Kiedy nawet sądziłam, że wszystko jest już przesądzone, autor robił wielkie bum i zostawiał mnie z niedowierzaniem wymalowanym na twarzy. Można powiedzieć, że wyobraźnia autora nie zna granic.

W drugim tomie poznajemy dalsze losy bohaterów z pierwszego tomu. Powiem Wam szczerze, że po objęciu władzy w krainie Inis, słynącej z pięknych koni, przez złego czarodzieja Theriona. Wszystko nabrało jeszcze bardziej mrocznego wyrazu. Okrutność tej postać jest niewyobrażalna. Chociaż doświadczyłam jej już w pierwszym tomie to czyny Theriona, wciąż robią na mnie wrażenie. Postać bardzo przebiegła i przerażająco, która na długo zapadała mi w pamięci, ale tam gdzie zło jest i dobro.

Odetchnęłam z ulgą, kiedy dowiedziałam, że moje ukochane postacie przetrwały bezwzględny atak Theriona. Oczywiście, ich droga nie była usłana różami, bo ponieśli wiele strat i co niektórzy doznali trwałych obrażeń… Z niektórymi przyszło mi się też na dobre pożegnać. I powiem Wam szczerze, że ta świadomość, że już ich więcej nie spotkam, bolała najbardziej. Nie mogę powiedzieć, o kogo dokładnie mi chodzi, ale kto czytał ten pewnie się domyśli o kim może być mowa.

Ogromnym atutem książki jest mapa, którą możemy znaleźć na samym początku książki. Dzięki niej, bez problemu możemy zlokalizować położenie naszych bohaterów i zapartym tchem śledzić ich kolejne kroki.

Opisy miejsc i wydarzeń są krótkie i treściwe, jak dla mnie majstersztyk, bo mimo tego, że nie były długie. To i tak moja wyobraźnia miała duże pole do popisu.

Moja ocena 9/10 - cudownie, było wrócić do świata pełnego magii i odkryć razem bohaterami nowe krainy. Nie ukrywam jednak, że Niebieski Las wciąż jest numer jeden, na mojej liście ulubionych miejsc z książek. Dlatego, bardzo ubolewam na tym, że w drugim tomie jest tylko już wspomnieniem, którym nasi bohaterowie noszą w sercu. Polecam Wam pierwszy i drugi tom z całego serca, bo oprócz niespodziewanych zwrotów akcji, magii i humoru. Znajdziecie tutaj niewyobrażalna siłę przyjaźni, miłości i wiary.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz autorowi Panu Grzegorzowi i Wydawnictwu Autorskie!