Potrzask recenzja

Komisarz Sikora przeżywa żałobę po stracie ukochanej. W dodatku nie może opiekować się synkiem, ponieważ po postrzale jest uziemiony w łóżku. Na szczęście może liczyć na pomoc Bieleckiego, który, choć przeżywa własną stratę, stara się być dla partnera jak największym wsparciem. Obaj nie pełnią służby, a Aneta, coraz silniej owładnięta strachem o swoje zdrowie, postanawia pójść na zwolnienie. W ich wydziale pojawiają się więc ogromne braki personalne, co w obliczu natłoku spraw do rozwiązania może oznaczać potężne kłopoty.

Niezidentyfikowany psychopata zabija młotkiem staruszków, a w mieście pojawia się kolejny zabójca. Śledztwa zdają się stać w miejscu, a zabójcy śmieją się mundurowym w twarz. Sikora musi zacisnąć zęby i wygrać ze słabościami własnego ciała. Tym bardziej, że rodzice jego zmarłej tragicznie żony zrobią wszystko, by zabrać mu jedyne dziecko.

"Potrzask" to thriller na najwyższym poziomie. Każde zdanie podsyca napięcie, a zawikłanie wątków sprawia, że w głowie czytelnika nieustannie kotłują się myśli i pomysły na prawdopodobne rozwiązania. Bardzo ciekawym zabiegiem jest też pokazanie sprawy z perspektywy młodego, potwornie skrzywdzonego chłopaka. Kiedy poznajemy smutne fakty z jego życia, nie pozostaje on już jedynie bezwzględną bestią, lecz zaczyna budzić współczucie. Podczas lektury miałam totalnie mieszane odczucia, oscylujące między wściekłością na krzywdzącego niewinnych ludzi drania, a żalem, spowodowanym faktem, że to przecież ktoś bliski w nim tego potwora ukształtował. Książka jest mocna, brutalna, obnaża przerażającą prawdę o najmroczniejszej stronie ludzkiej natury. Poza krwawymi scenami otrzymujemy jednak również świetnie, mimo trudności, prowadzone śledztwo. To wszystko w otoczce prywatnych zmagań bohaterów, które w bardzo znaczący sposób wpływają na sprawy zawodowe. Wisienką na torcie jest zaskakujące zakończenie, poniekąd otwierające w fabule furtkę do intrygującego ciągu dalszego. Podsumowując, ta książka to będzie prawdziwa gratka dla osób, które w thrillerach cenią dobre wyważenie pomiędzy krwawą jatką a trzymającym w napięciu dochodzeniem.