Za zasłoną milczenia recenzja

W zajawce do najnowszej powieści Żanety Pawlik czytamy: Losy Klary i Doroty splatają się w dramatycznych okolicznościach. I choć upragniona wolność okazuje się mieć swoją cenę, bohaterki nie ustają w walce o prawo do szczęścia. Jest to trudna, pełna bólu i cierpienia walka, która zmusza obie kobiety do wielu ustępstw, przyjęcia sporej dawki niesprawiedliwych obelg i pretensji. Rozpoczynanie nowego życia nigdy nie jest łatwą sprawą, a kiedy opuszcza się mury miejsc, które w świadomości większości społeczeństwa negatywnie się kojarzą, powrót jest jeszcze trudniejszy. Nieustanne chwile, podczas których jest się narażonym na niesprawiedliwą ocenę i bezsilność odczuwaną po kolejnej próbie tłumaczenia się i walki o zrozumienie, mogą człowieka załamać i zniechęcić. Często mówi się, że swój ciągnie do swego i między innymi to pokazała nam autorka. Dwie wracające na wolność (ale z jakże różnych miejsc) kobiety choć nieufnie wobec siebie nastawione, stopniowo znajdują nić porozumienia i coś w rodzaju przyjaźni, choć takie deklaracje im niepotrzebne. Po przeczytaniu powieści jestem przekonana, że Klara i Dorota sobie poradzą, choć na pewno popełnią jeszcze mnóstwo błędów, podejmą złe decyzje, ale są na tyle dojrzałe, że wyciągną właściwe wnioski i spróbują jeszcze raz. Zwłaszcza Dorota rozważy propozycję Ryszarda, choć tego już się nie dowiemy, gdyż Żaneta Pawlik zostawiła nas z otwartym zakończeniem, które zmusza czytelnika do odpowiedzi na szereg różnych pytań.

Dorota i Klara to główne bohaterki powieści "Za zasłoną milczenia" i kobiety, które swoją walkę wygrały, choć dalsze boje życiowe wciąż przed nimi, to dwie inne, drugoplanowe bohaterki - Joanna i Sylwia nadal miotają się w losie, jakie zafundowało im życie. O ile Joanna budzi litość, gdyż przeznaczenie zadecydowało za nią, o tyle Sylwia to pani własnego losu i coś mi mówi, że w jej powrocie do Polski niewiele jest szczerości, a więcej wyrachowania i przymusu. Myślę jednak, że losy Joanny i Sylwii to temat na osobną powieść.

W powieści pojawia się też bardzo ciekawy wątek matka-dziecko, w tym przypadku dorastający syn oraz mała dziewczynka. Kiedy matka opuszcza dziecko, zawsze jest to dla niego traumą i choć inaczej przeżywaną w każdym wieku, to na pewno pozostawia ślady w psychice dziecka, które jest zawsze będzie odczuwało strach przed opuszczeniem. Ten wątek również warto rozważyć po przeczytaniu powieści.

"Za zasłoną milczenia" to zdecydowanie powieść o kobietach. O ich sile i słabości, zwycięstwach i porażkach, ale przede wszystkim o poszukiwaniu własnej tożsamości.