Porzuceni recenzja

„Porzuceni” to książka, która rozpoczyna się dosyć mocno. Już na początku lektury jesteśmy świadkami makabrycznego odkrycia. W jednym z łódzkich parków zostają znalezione truchła psów. Podczas przekopywania terenu policja natrafia również na ciało zaginionego przed tygodniem chłopca. Świadkiem tego makabrycznego odkrycia są Malwina, która na co dzień pracuje w pobliskim domu dziecka oraz Tomasz, pracownik saloniku prasowego. Tego samego dnia okazuje się, że zaginął również jeden z wychowanków domu dziecka. Dziewięcioletni Marcin wybiegł za psem i już nie wrócił. Początkowo policja nie łączy tych dwóch spraw. Jednak w chwili, gdy zgłasza się do nich komisarz z Gdańska, śledczy zmieniają zdanie. Okazuje się, że przed trzema laty na plaży w Gdańsku doszło do podobnej zbrodni. Obie ofiary zostały uduszone i miały identyczne ślady pozostawione na ciele. Policja zaczyna podejrzewać, że zniknięcie Marcina może mieć związek z makabryczną zbrodnią.

„Porzuceni” jest kolejną książką w dorobku autora, którą miałam przyjemność przeczytać. Z czystym sumieniem stwierdzam, że historia, którą zaserwował mi autor zaintrygowała mnie do tego stopnia, że czytając nie mogłam oderwać się od lektury. „Porzuceni” to rasowy kryminał, dostałam wszystko to, czego oczekuję od gatunku. Mnogość brutalnych opisów, wyraziści bohaterowie intrygująca zagadka i krótkie rozdziały, to wszystko z każdą kolejną przeczytaną stroną potęgowało moją chęć, by jak najszybciej poznać zakończenie. „Porzuceni” nie jest łatwą lekturą ze względu na poruszony temat znęcania się nad zwierzętami i okrucieństwem wobec dzieci. Do tego dochodzi wątek depresji poporodowej, co również nie jest łatwym w odbiorze tematem. Niemniej jednak, jest to świetnie skonstruowany kryminał, który szczerze polecam, szczególnie fanom mocnych i brutalnych historii. Czytając tę książkę zauważyłam ogromne postępy w rozwoju literackim, za co należą się autorowi ogromne brawa. Śmiem twierdzić, że „Porzuceni” to najlepsza powieść Macieja Kazimierczaka i z niecierpliwością czekam na kolejne.