Porzuceni recenzja

Tomasz i Malwina swój poranny, rutynowy spacer z psami zapamiętają na długo. To początek nie tylko nowej znajomości, ale również początek historii, brutalnych przestępstw i powrót do przeszłości. Przypadkiem odnalezione przez spacerowiczów zakopane ciało psa, a pod nim ciało zaginionego przed tygodniem chłopca wywołuje lawinę trudnych do rozwiązania zagadek. W tym samym czasie, w domu dziecka gdzie pracuje Malwina, ginie jeden z wychowanków. Marcin w pogoni za psem znika bez śladu. Od teraz znalezienie mordercy i porywacza staje się nadrzędnym celem łódzkiej policji. Dodatkowo przyjazd komisarza z Gdańska, który dopatrzył się powiązania gdańskiej sprawy sprzed trzech lat z łódzką, komplikuje wszystko. Do gry dołącza także niezrównoważona kobieta, która przed laty straciła swojego syna. Rozpoczyna się walka z czasem o życie zaginionego chłopca. Czy odnalezione zwłoki to zaginiony Marcin? Kto stoi za tak makabrycznymi zbrodniami? Jaki udział w sprawie ma Tomasz?

„Porzuceni” Macieja Kaźmierczaka, jest pierwszą książką autora, jaką miałam okazję przeczytać. To dobrze skonstruowany kryminał z ciekawą i dość zawiłą fabułą. Intrygujący motyw zbrodni i makabryczne opisy powodują, że książka zaczyna wciągać od pierwszych stron. Jednak jak na początku było naprawdę interesująco tak, później coś siadło. Nie mogłam za bardzo skupić się na czytaniu. Działo się dużo, ale tak płasko i powoli. Klimat grozy, tajemnicze tunele, labirynty, działki i zjawy nie powodowały u mnie dreszczyku emocji i przejmującego napięcia. Nie mogę powiedzieć, że to było zła książka, bo nie była. Trudne tematy poruszane przez autora bardzo mnie poruszyły. Znęcanie się nad psami, porzucone dzieci, czy depresja poporodowa — to mocne elementy tej historii. Książka zyskuje dzięki wątkom psychologicznym. Minusem był według mnie opis pracy policji. Był zbyt mało realny – poszukiwania głównego podejrzanego czy pościg za nim albo skupienie się jedynie na zwłokach dziecka, z pominięciem tylu odnalezionych ciał brutalnie zamordowanych psów, nie bardzo mi pasowało. Tak więc poprowadzone śledztwo i niektóre zachowania funkcjonariuszy nie przekonały mnie. Samo rozwiązanie sprawy i finał książki rozczarował mnie. Podsumowując, książka jest dobra, skupia wiele ciekawych wątków, czytaj się ją szybko, jednak mi brakowało w niej znaczącego elementu zaskoczenia, nieoczekiwanych zwrotów akcji i satysfakcjonującego zakończenia. Jednak aby wyrobić sobie własne zdanie o książce, zachęcam do jej czytania.