Dziewczyna z Titanica recenzja

Czytałam tę książkę w szczególnym czasie - zakończyłam lekturę dokładnie w dzień 111 rocznicy tragedii na Titanicu, przez co jeszcze bardziej mnie poruszyła...

Stany Zjednoczone, rok 1911 - Madeline Force, młoda panna z dobrej rodziny poznaje Johna Jacoba Astora, jednego z najbogatszych członków amerykańskiej socjety, rozwodnika w średnim wieku. Między tymi dwojgiem rodzi się uczucie, które w kręgach towarzyski zostaje uznane za skandal - dzieli ich spora różnica wieku i duża różnica pochodzenia. Oni jednak się nie dają, walczą, a kiedy udaje im się wziąć ślub i wyjechać w podróż poślubną, wydaje się, że wszystko będzie dobrze. W kwietniu 1912 roku młodzi małżonkowie wsiadają na pokład Titanica i nie wiedzą, że to będzie ich ostatnia wspólna podróż...

Chociaż wiedziałam jak się skończy ta historia, to i tak z zaciekawieniem pochłaniałam kolejne strony. Autorka stworzyła bowiem pełną emocji opowieść, tym bardziej poruszającą, że opartą na losach prawdziwej pary. Pani Abé dość szczegółowo całą historię Madeline i Jacka Astorów - od momentu pierwszego spotkania do ostatniej wspólnej chwili. Powieść składa się z części opisanych w trzeciej osobie, ale początek każdego rozdziału napisany jest w pierwszej osobie - to intymne wspomnienia z tamtych czasów, dodające relacji nieco bardziej osobistego charakteru.

Bardzo podobał mi się klimat tej opowieści i tło fabularne - nowojorska socjeta, ociekające luksusem miejskie domy i wiejskie posiadłości, świat pieniędzy, sukcesu, ale też obłudę, konwenanse i zawiłości towarzyskie. Sporo uwagi autorka poświęciła też dziennikarzom, którzy śledzili każdy krok bohaterów, tak jakby życie elit było życiem publicznym, które każdy ma prawo obserwować i komentować. Zabawne, jak czasy się zmieniają, a postępowanie ludzkie niekoniecznie...

Pani Abé w swojej opowieści posługuje się językiem prostym, ale barwnym, do tego ma lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się szybko. Mimo trudnej tematyki (zwłaszcza końcówki),autorce udało się poprowadzić tę opowieść z delikatnością i bez szczegółowego epatowania tragedią. Wyszła jej historia dość dynamiczna, nastrojowa, emocjonalna, pełna wzruszeń, pozostająca z czytelnikiem na dłużej.

"Dziewczyna z Titanica" to historia miłosna z tragicznym zakończeniem, trochę ckliwa i bardzo melodramatyczna, ale też po prostu romantyczna. Ma w sobie wiele emocji, potrafi poruszyć prostymi, ale dosadnymi słowami. Polecam ją zwłaszcza romantyczkom, miłośniczkom nieco melodramatycznych, sentymentalnych powieści historyczno-obyczajowych, niekoniecznie ze szczęśliwym zakończeniem...

Dziękuję Wydawnictwu Filia za możliwość poznania tej poruszającej opowieści.