Z Polski do Danii recenzja

Jolanta Buch Andersen nie jest zawodowa pisarką, pisanie nie było i nie jest jej pracą zarobkową. Stylu pisarskiego mogą jej zazdrościć inni pisarze. „Z Polski o Danii” to chyba jedyna jej książka wydana w Polsce. To jej autobiografia. Biografie to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Trudno trafić na naprawdę dobrze napisaną autobiografię, która dostarcza nie tylko wiadomości o postaci, ale także czyta ją się z przyjemnością. Nie należą do nich „wywiady rzeki”, popularne zwłaszcza wśród polityków.

Jolanta Buch Andersen miała ciekawe życie, pełne upokorzeń, ale i wzlotów. Poznała zarówno smak biedy i upokorzeń, jak i bogactwa i satysfakcji. Urodziła się w 1939 roku jako Jolanta Maria Jakubina Trzecierska w inteligenckiej rodzinie szlacheckiej. Książka składa się z trzech części. W pierwszej części autorka opisuje swoje dzieciństwo przypadające na okres wojenny oraz czas dorastania. Druga część poświęcona jest życiu z pierwszym mężem i rozwoju kariery zawodowej. Trzecia część to drugie małżeństwo autorki i jej zwiedzanie krajów na prawie wszystkich kontynentach. Treść książki uzupełniają czarno-białe fotografie, przedstawiające członków rodziny lub osoby z kręgu jej pracy. Jest między innymi zdjęcie ze spotkania z Wałęsą i jego małżonką. Najbardziej podobała mi się pierwsza część. Autorka malowniczo opisuje życie rodzin w czasie wojny i trudy powojenne. Przypomina dawne zwyczaje świąteczne: „ W czasie rezurekcji był tu taki zwyczaj, że po słowach pieśni „Wesoły nam dziś nastał” gwardia strażaków z hukiem padała na ziemię przed Zmartwychwstałym Chrystusem.” Opisuje też swoje życie szkolne, „Raz w tygodniu musieliśmy wysłuchiwać kazania, jaki wspaniały jest wujek Stalin, jak powinniśmy być wdzięczni za wszystko, co nam daje partia, jak powinniśmy wstydzić się naszych rodziców itd.” Ta książka dostarcza więcej ciekawostek o dawnej Polsce niż podręcznik szkolny, a wszystkie wiadomości wprost się pochłania. Styl autorki jest łatwy w odbiorze. Polecam książkę, wszystkim, którzy w niekonwencjonalny sposób chcą poznać historię Polski. Ciekawie opisane są też wrażenia i ciekawostki z krajów odwiedzanych przez autorkę. To opowieść bez kłamstw i upiększeń.