Pomóż mi kochać recenzja

Tym razem w podróż do innej rzeczywistości zabrała mnie Kamila Mitek.

Autorka w książce „Pomóż mi kochać” przedstawiła nam historię Dory – trzydziestokilkuletniej strażaczki, dla której praca w straży pożarnej to spełnienie marzeń. Dorota jest jedyną kobietą w swoim oddziale. Niestety nie wszystkim się to podoba. Jej przełożony wolałby dowodzić mężczyznami. Nie jest zadowolony z decyzji komendanta o przydzieleniu do jego grupy kobiety. Dora się nie poddaje i stara się być dobrym i odpowiedzialnym strażakiem. Jednak komendant widzi niezgodę pomiędzy swoimi pracownikami, dlatego postanawia oddelegować Dorę i Ryśka do pracy w roli opiekunów na obozie dla trudnej młodzieży. Co z tego wyniknie? Czy bohaterowie się porozumieją? Przekonajcie się sami :)

Osobom, które bardzo dobrze znają twórczość tej autorki, powieść ta jest znana, ponieważ w 2020 roku została wydana pod tytułem „Pożar w mojej głowie”, dla mnie jest to pierwsze spotkanie z Kamila Mitek, ale mam nadzieję, że nie ostatnie.

Zabierają się za tę książkę, nie myślałam, iż przeżyje tyle pozytywnych emocji. Były momenty, kiedy śmiałam się w głos, ale i takie, w których łezka kręciła mi się w oku.

Autorka stworzyła ciekawych i zabawnych bohaterów. Postać głównej bohaterki czasami mnie trochę wkurzała. Miałam wrażenie, iż Dora momentami zachowuje się jak rozkapryszona nastolatka, gdy coś nie szło po jej myśli, ale przez to była ciekawą postacią. Co do Ryśka, przełożonego kobiety, to im dalej zagłębiałam się w historię stworzona przez Kamilę Mitek, tym bardziej lubiłam tego bohatera. Jednakże moje serce skradli bohaterowie drugoplanowi. Chłopacy z oddziału Dory byli niesamowici. Perypetie miłosne Rudego i jego pomysły były jedyne w swoim rodzaju. Bardzo podobała mi się też postać Zochy, najlepszej przyjaciółki Dory. Dziewczyna jest typem wyszczekanej chłopczycy, która uwielbia chodzić na strzelnicę i wyszukuje sobie coraz to starszych i dziwniejszych partnerów.

Na obozie, na który wysłani zostali główni bohaterowie, poznajemy grupę nastolatków, którzy nie mieli łatwego dzieciństwa. Każdy z tych dzieciaków ma swoją historię, a autorka w umiejętny sposób pokazała, z czym ci młodzi ludzie muszą się mierzyć.

Podsumowując: Kamila Mitek stworzyła lekką i przyjemną powieść, pełną humoru, ale też życiowych rozważań. Książka „Pomóż mi kochać” skłania do przeanalizowania swoich życiowych wyborów i zastanawiania się nad własnym życiem.

Polecam tę książkę zarówno osobą już pełnoletnim, jak i tym, którzy dopiero co przekroczą magiczną linię osiemnastu lat.