Ostrakon recenzja

Tajemnicze morderstwo w 2023 i tajna misja z XVI wieku, co je łączy?

Toruń był miastem, które mnie urzekło i do którego planuję wrócić. Jednym z takich powrotów jest właśnie "Ostrakon", który na kartkach papieru przenosi nas właśnie do tej lokalizacji. Przy kolejnej wizycie, podążę śladem bohaterów, przynajmniej tych , ze współczesnej linii czasowej. Wielu rzeczy przy ostatniej wizycie nie odwiedziłam, a teraz mam plan na powrót.

Autor przeprowadził dosyć obszerne badania tekstów historycznych. Dokładnie zapoznał się z zapiskami, listami i kronikami, by poprowadzić czytelnika śladami wybitnych postaci historycznych. Zgrabnie wyszukał luki, dzięki, którym dopowiedział niezwykłą intrygę. To naprawdę wyczyn, utworzyć historię opartą po części na faktach historycznych. Na stronach Jego dzieła możemy spotkać nie tylko Mikołaja Kopernika ale również Leonardo Da Vinci. Już zawsze, gdy będę słyszeć ich imiona będę patrzeć na nich z perspektywy przedstawionej w Ostrakonie.

Komentarze policjantów z początku bardzo trafione. Oczywiście z przymrużeniem oka.

Mam wrażenie, że więcej uwagi, Autor poświęcił historycznej linii czasowej. Dopracował bohaterów, tchnął w nich nowe życie (przestali być nudnymi, choć znanymi postaciami, występującymi jedynie w podręcznikach). Współcześni bohaterowie trochę na tym stracili, zwłaszcza Łucja. Jakoś do mnie nie przemówiła, mimo, że w 2023 roku grała pierwsze skrzypce, czegoś jej brakowało, a niektóre jej zachowania i przemyślenia wydały mi się sztuczne. Już postacie poboczne były barwniejsze, chociażby Żarówa, czy Beata.

Nie można się nie zgodzić, że Autor jest pasjonatem historii. Ożywienie wybitnych jednostek z pewnością tego dowodzi. Bardzo lubię tego typu zabiegi, bo też przez długi czas fascynowałam się historią. W związku z tym, obszerniejsze opisy historyczne mnie nie nudziły. Obawiam się jednak, że momentami mogłyby przytłoczyć czytelników, mniej oddanych historii.

Chętnie sięgnę po kolejne dzieła autora, może tym razem coś z Piastami?