Wanda recenzja

Drugi tom cyklu rodzinnego "Matki i córki". Jeśli ktoś zacznie czytanie od tego tomu to również wszystko zrozumie. Autorka robi nawiąznia do wcześniej opisanej matki Wandy, Anieli. Akcja książki rozpoczyna się w latah sześćdziesiatych ubiegłego wieku. Autorka opisuje życie mieszkaców małej wioski w czasie PRL-u.
Tytułowa Wanda jest najmłodszą córką Anieli i Adama, wnuczką Franciszki. To właśnie babcia była dla Wandy powierniczką i sojuszniczką. Wanda mimo, że nie miała wsparcia ze strony rodziców, mimo obowiązków w gospodarswie, była pilną uczennicą. Chciała zdobyć wykształcenie, wyrwać się ze wsi, żyć inaczej niż jej rodzice. Wcześnie nauczyła się czytać i pisać, po kryjomu pisała włane opowiadania, marzyła o zostaniu pisarką. Początkowo wszystko ukladało się po jej myśli. Zdała z wyróżnieniem szkołę podstawową, dostała się do liceum. Potrafiła początkowo dążyć i realizować swoje cele. W którymś momencie tej konsekwencji jej zabrakło. Dokonuje wyborów kierując się sercem i namiętnością, a nie rozumem i rozsądkiem. Te wybory kształtują jej dalsze losy. Początkowo bardzo jej kibicowałam, sądziłam, że jest silna i pokona przeciwności losu, spełni swoje marzenia. Niestety jej dalszym postępowaniem zostałam rozczarowana, bohaterka mocno irytowała, dziwiło mnie jej postępowanie, powielanie postępowania własnej matki, godzenie się na wszystko co ją spotyka. Autorka pokazała, że jedna zła decyzja może zmienić całe życie.
Fabuła książki jest ciekawa, z rozrzewnieniem wspominałam dawne czasy, które pamiętam. Chociaż nie jest to łatwa powieść, trudno od niej się oderać. Autorka poruszyła wiele problemów dotyczących nie tylko wsi. Mowa tu o braku miłości rodzicielskiej, chorobie alkoholowej, przemocy fizycznej i psychicznej, nierówności społecznej, braku zrozumienia ze strony najbliższych. Trochę jednak autorka pokazała wieś w krzywym zwieciadle. W latach siedemdziesiątych na wsiach nie było dużo biednych gospodarstw. Gwara jaką posługuje się matka i babka Wandy należała do rzadkości, o pracę nie było aż tak trudno.