Złodziej Pioruna recenzja

Percy Jackson to syn Posejdona i śmiertelniczki. Tak, TEGO Posejdona. Boga mórz w mitologii greckiej. Chłopiec ma pecha... Cały czas pakuje się w kłopoty... Ma ADHD i problemy z czytaniem. Język angielski jest dla niego trudny. Nie ma przyjaciół. Raczej trzyma się na uboczu. Nienawidzi nowego faceta matki z wzajemnością. Wszystko zmienia wyprawa do muzeum i odkrycie, że jego przyjaciel jest satyrem. Groover zabiera do Obozu Herosów, gdzie chłopiec odkrywa, że ma talent do walki, że czyta bez problemu po grecku, że woda leczy jego rany... Odkrywa, kim jest jego prawdziwy ojciec i walczy z potworami. Jednak największym zaskoczeniem jest dla niego córka bogini mądrości, piękna Anabeth, która nie przepada za nim ze względu na jego tatę. Posejdon w końcu przegrał nieraz rywalizację z Ateną... A mimo to między młodymi rodzi się uczucie, którego kontynuację zobaczymy w kolejnych tomach. Percy zostaje oskarżony o coś, czego nie zrobił, ponieważ wtedy jeszcze nie zdawał sobie sprawy ze swojego pochodzenia. Zeusowi ukradziono jego największą broń Piorun Piorunów. Ukradł go czujący się odrzuconym przez ojca Hermesa Luke i wysłał bohatera na wyprawę. Podczas wyprawy z Anabeth oraz Grooverem bohater zwiedza Stany Zjednoczone w poszukiwaniu wejścia do Hadesu, uratuje swoją matkę, a także wizyty na Olimpie, przedstawi bogom ultimatum. Od tego momentu każdy bóg ma pomóc swojemu potomkowi trafić do obozu herosów i uznać swoje dziecko, a nie nim gardził. Prawo to dotyczy również mniejszych bóstw. Książka, od której bardzo ciężko się oderwać, bo odnajduje się w niej inną definicję domu. Nie jest to miejsce, ale ludzie, którzy nas otaczają. To przyjaciele nie wahają się zaryzykować krwi za bohatera. Percy również stara się ich chronić. Polecam Wam tę lekturę. Poczucie humoru autora oraz zabawa mitologią budzi nasz szacunek. Skojarzenia są zabawne, a młody czytelnik w szybki sposób może się zapoznać z mitologią grecką. Niewątpliwie książka jest skierowana do nastolatków. Historia lekka, łatwa, przyjemna.