Pokoje do wynajęcia recenzja

Pokoje do wynajęcia

Autor: @Natula ·1 minuta
2012-06-13
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Dobrych kryminałów jest jak na lekarstwo, dlatego niezmiernie cieszy mnie zbliżająca się premiera książki włoskiego pisarza, jak również zawodowego dziennikarza „La Repubblica” Valerio Varesi, „Pokoje do wynajęcia”. Ten wielokrotnie wyróżniany pisarz, niestety niezbyt dobrze znany na naszym rodzimym rynku, zaprasza czytelników do północnych Włoch, a dokładniej do mglistej Parmy.

Boże Narodzenie zbliża się wielkimi krokami, migoczące światełka choinek oraz powoli wyludniające się ulice, zapowiadają spokojny czas. Niestety zimowe, nudnawe popołudnie burzy informacja o makabrycznym mordzie. W centrum miasteczka zostaje zamordowana stara kobieta, wszystkim znana właścicielka stancji, Giuditta Taglivani. Sprawę prowadzi komisarz Sonerii, bardzo oryginalny przedstawiciel włoskiej władzy, charyzmatyczny aczkolwiek mrukliwy i oschły osobnik. Szukając rozwiązania tego tajemniczego zabójstwa będzie musiał zmierzyć się z demonami przeszłości, a także po raz kolejny dowie się jak bardzo pozory mogą mylić. Ciemne zaułki starego miasta okażą się miejscem w którym kwitnie nierząd, korupcja, nielegalne aborcje i gdzie wiecznie żywa jest wiara w gusła. Tym razem Włochy nie będą ciepłym i przyjaznym miejscem.

Czytając „Pokoje do wynajęcia” natrętnie nasuwało mi się określenie kryminał noir, być może jest ono przesadzone, jednak atmosfera nieustającej melancholii, mgła spowijająca Parmę, jak również postać gburowatego komisarza, cynicznego wrażliwca z tlącym się cygarem, tworzyła w mojej głowie obrazy z przewagą black, bardzo pesymistyczne i niepokojące. Klimat północnych Włoch, w których pod pelerynką subtelności ukrywają się intymne grzeszki mieszkańców, polityczne zatargi, szantaże i ideały, nakłada się na zwykłą codzienność, w której nasz komisarz musi sobie radzić z osobistym dramatem oraz trudami pracy w policji. Ta realna historia została napisana idealnym stylem. Autor jest bardzo przekonujący w swoim warsztacie pisarskim, który jest niesamowicie autentyczny i emocjonalny. Bardzo podobały mi się w treści poetyckie akcenty oraz zdania podpadające pod życiowe mądrości. Wyśmienite pióro pisarza w połączeniu z przemyślaną, dopracowaną w każdym calu intrygą (chociaż niekoniecznie oryginalną) i mistrzowskimi dialogami, tworzy warte uwagi połączenie, co do jednego nie mam żadnych wątpliwości, Varesi wie co robi i robi to dobrze.
Leniwa aura włoskich uliczek, klimat intymności, woń szronu przycupniętego na żywopłotach, unikatowy styl oraz osobliwe kryminalne tło, to atut tej powieści. Szczerze polecam „Pokoje do wynajęcia”, lekturę absorbującą i niezapomnianą.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2012-01-01
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pokoje do wynajęcia
2 wydania
Pokoje do wynajęcia
Valerio Varesi
6.3/10

Inne oblicze Włoch... inne oblicze kryminału... Kilka dni przed Bożym Narodzeniem w kamienicy położonej w centrum Parmy ginie od noża stara właścicielka znanej stancji. Śledztwo w sprawie jej śmierci ...

Komentarze
Pokoje do wynajęcia
2 wydania
Pokoje do wynajęcia
Valerio Varesi
6.3/10
Inne oblicze Włoch... inne oblicze kryminału... Kilka dni przed Bożym Narodzeniem w kamienicy położonej w centrum Parmy ginie od noża stara właścicielka znanej stancji. Śledztwo w sprawie jej śmierci ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Podczas kolejnej podróży z kryminałem trafiłam do Włoch, a dokładnie do Parmy. Zbliżało się akurat Boże Narodzenie. Z każdego zakątka miasta wyzierała mgła, a w powietrzu czuć było zbrodnię. Nie musia...

@goslava @goslava

Napisanie kryminału to nie lada sztuka. Autorzy książek kryminalnych muszą bowiem postarać się o nietuzinkową zagadkę, która przyciągnie najbardziej wymagającego czytelnika. Do tego potrzebny jest r...

@Betsy @Betsy

Pozostałe recenzje @Natula

Rzeźnik
Między prawdą a fikcją

Do tej książki podchodziłam jak pies do jeża, ale raz kozie śmierć. Zaznaczam, że historia Józefa Cyppka była mi znana, więc do powieści usiadłam już z pewnym obrazem, a...

Recenzja książki Rzeźnik
Satyricon
Wszystko ma swoją cenę

Co sprawiło, że skusiłam się na „Satyricon”? Po pierwsze, ostatnio ciągle wałkowałam jakąś makabreskę...psychopaci, kaci, wariaci, no ile można? Po drugie, zaintrygował ...

Recenzja książki Satyricon

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl