Pogaduchy z Duszą recenzja

Poezja jest takim niesamowitym ludzkim tworem, który pozwala ukazywać skrywane w nas myśli. W sposób bardzo nieoczywisty, metaforyczny, pełen niedopowiedzeń, czasem barwnych opisów. Niekiedy pozostawia w sobie wiele tajemnicy, gdyż uwikłana w niedosłowności, ukrywa prawdę przemyśleń. Czasem w ten sposób przemilcza to, co chcemy przekazać. Innym znów razem jest niesamowicie uderzająca, nie ucieka od rzeczywistości, a komentuje ją. Potrafi też być bardzo delikatna i subtelna, ujmuje tym. Są też wiersze, które są jak plaster na ranę. Dodają otuchy i leczą. To jest właśnie niesamowitość, ale zarazem piękno liryki. Jej mocą jest wielość interpretacji, przemyśleń, spojrzeń. Odczuć czytelników. Tym ujmuje.

Takie są wiersze Agnieszki Kani, zebrane w zbiorku Pogaduchy z Duszą, który ukazał się dzięki Studiu Wydawniczemu Milion.
Zbiorek został podzielony na sześć Aktów:
I Dotyk Anioła
II Tam gdzie wolność lekka
III Wędrówka w towarzystwie miłości
IV Czas dla siebie
V Na planecie Ziemia
VI Dotyk Boga

Każda z części, jak widać z tytułów, ma swój przewodni motyw, który skupia w jednym z aktów i zbiera poezje, opisujące jeden temat. Myślę, że to bardzo cenny i ciekawy pomysł. Tomik można czytać na przynajmniej dwa różne sposoby; tematycznie, lub dowolnie, ewentualnie szukając korespondencji, jaka występuje pomiędzy aktami, czy poszczególnymi utworami.

Doceniam u autorki to, że pisze wiersze o różnorodniej tematyce, każdy z nas może w nich znaleźć coś dla siebie. Jedne z nich są o miłości, o nadziei, o aniołach, wolności, czasu dla siebie itp. Wszystkich kart nie odkryję, to pozostawię Wam. ;) Myślę, że dobrze odzwierciedlają nasze codzienne dylematy, ludzkie przemyślenia, to, co mimo zapracowania i zmęczenia, potrafimy dojrzeć w naszej codzienności. Gdy odrobinę wyostrzymy nasz wzrok, ten zmysłowy, ale również ten w naszym wnętrzu...

Warto zapoznać się z utworami autorki i dać im się zaprowadzić na rozmowę z duszą.
Polecam!