Dotąd dobrze recenzja

Bardzo trudno jest oceniać poezję, zwłaszcza tak znanej i wspaniałej autorki, jaką była Ursula K. Le Guin. Czytając tą recenzję proszę, byście mieli na uwadze, że jest to przedstawienie moich subiektywnych odczuć po przeczytaniu tej pozycji.





Przede wszystkim każdy poezję odczuwa na swój sposób i ja jestem wielką przeciwniczką interpretacji wierszy - coś takiego zabija ducha poezji. Sięgając po tą pozycję, trzeba być przygotowanym, że wiersze pani Le Guin, to nie na siłę rymowane teksty rodem z disco polo. Utwory niekiedy są dłuższe, niekiedy krótsze, jednak za każdym razem urzekają prostotą. Na ogromny plus wydawnictwa Prószyński i S-ka zasługuje wydruk wierszy w oryginale, a zaraz obok w tłumaczeniu na nasz ojczysty język. Stwierdzam zresztą, że tłumaczenie to jest udane i bardzo bliskie oryginału.

Wiersze podzielone są na siedem części takich jak min. Zaklęcia, Medytacje, Spostrzeżenia, czy W Dziewiątym Dziesięcioleciu.
W każdej z nich  autorka porusza mnóstwo różnych tematów, śmierć bliskiej osoby, starość, przemijanie, czy wojna.  W tym wszystkim można dostrzec pewną zmianę samej pisarki, a także to, jak godzi się z nieuchronnym losem każdego śmiertelnika.

Między płonącym firmamentem
a czarną otchłanią, jesteśmy my,
zdani na łaskę wiatru,
który popycha nas dalej
przez ciemność, nad obrazami gwiazd,
między obcymi nam żywiołami.

Myślę, że po tą pozycję powinien sięgnąć każdy, kto ceni sobie kunszt królowej fantastyki. Jest to wgląd w jej duszę oraz obraz tego, w jaki sposób postrzegała świat. Te zebrane tomiki poezji pozwalają nam spojrzeć na ostatnie chwile autorki na tym świecie. Moim zdaniem po poezję zawsze warto sięgać, zwłaszcza jeśli nikt nas nie odpytuje "co autor miał na myśli?". Warto czasem się zatrzymać i zadumać nad życiem, a już zwłaszcza w towarzystwie Ursuli K. Le Guin.