Christo Stoiczkow. Autobiografia recenzja

Uwielbiam (auto)biografie sportowców, którzy zakończyli swoje kariery. Dlatego też nie staram się szukać pozycji książkowych, o tych, którzy jeszcze czynnie uczestniczą na niwie sportowej. Z niecierpliwością czekałem aż w moje ręce trafi pozycja jednego z najlepszych piłkarzy nie tylko Europy, ale i świata, Christo Stoiczkowa.

Dla młodszych czytelników, którzy nie pamiętają znakomitego piłkarskiego talentu rodem z Bułgarii, warto przypomnieć dlaczego ten piłkarz zasługiwał na miano jednego z najlepszych. Stoiczkow nie zapowiadał się na gwiazdę światowego formatu. Niektórzy trenerzy nie poznali się na umiejętnościach młodego zawodnika. A jednak krok po kroku, dzięki pomocy różnych ludzi bułgarskiego futbolu doszedł na sam szczyt... i długo z niego nie schodził. Zapewne większość fanów piłki nożnej kojarzy go z FC Barcelona. To dzięki jej trenerowi, Holendrowi, Johanowi Cryuffowi, Ico znalazł się w jednym z największych i najlepszych zespołów piłkarskich na świecie. Tam swój talent potwierdził m.in. pięciokrotnym mistrzostwem Hiszpanii, w tym cztery lata z rzędu! Dwa z tych mistrzostw została zdobyta w niewiarygodnych, ostatnich kolejkach Primera División, kiedy Real prowadził w tabeli, a jednak dwukrotnie poległ z Club Deportivo Tenerife, co dało tytuły Katalończykom.

Ja jednak pamiętam bułgarskiego zawodnika z Mistrzostw Świata, które odbyły się w Stanach Zjednoczonych w 1994 roku. W ćwierćfinale Mundialu Bułgaria spotkała się tam z faworytami turnieju, Niemcami. Skazani na pożarcie Bułgarzy pokazali ogromną wolę walki i wyeliminowali faworytów. Chyba wtedy fani piłki nożnej w większości kibicowali maluczkim!

Książkę przeczytałem jednym tchem, uzupełniając wiedzę o tym wspaniałym zawodniku. Poznałem jego losy, gdy stawiał pierwsze piłkarskie kroki, i jak grał w piłkę już po wielkich triumfach w Europie, przemierzając dalekie szlaki piłkarskie - RPA, Japonia, Bliski Wschód czy amerykańska MLS. To też jego prywatne życie, jego rodzina i przyjaciele. To była niezwykle miła wyprawa w przeszłość, którą mogłem śledzić częściowo w telewizji, a teraz po przeczytaniu lektury, mogę odtworzyć na youtobie.

Są jednak minusy - Szanowne Wydawnictwo ;).

To błędy ortograficzne! "Zakfalifikowała", "Ligii Mistrzów" oraz zdania bez zupełnego sensu np.: Chciałem, żebyśmy zost się mistrzami i zasługiwaliśmy na to... (str. 472).