Psychologia sztuki recenzja

„Psychologia Sztuki: Eklektyczny Wstęp do Twórczości Ludzkiej" to jedna z nielicznych książek naukowych, która zrobiła na mnie, miłośniczce sztuki, ogromne znaczenie. Czułam się, jakbym podróżowała po świecie sztuki z dobrym przewodnikiem i poznawała ten świat od podszewki. Fascynujące doświadczenie!

Pierwsza część książki to taka wizja tego, jak człowiek doświadcza świata, jak go postrzega. Czytamy tu o percepcji kolorów, emocjach, które towarzyszą nam podczas obcowania ze sztuką. Według autora sztuka jest tak naprawdę integralną częścią człowieka. I ja się z tym zgadzam.

Wyjątkowo ciekawy był rozdział o oszustwach artystycznych i seksizmie. Kontrowersyjny, z pewnością nie każdy się z nim zgodzi, ale na mnie zrobił ogromne wrażenie. Tym bardziej, że autor podał konkretne fakty z historii jako dowody. Nawet nie wiedziałam, że sztuka może być tak wielkim i znaczącym punktem zapalnym. To absolutnie fascynujące.

Tym, co wyróżnia tę książkę od innych jest stosunkowo łatwy i przystępny język mimo poważnego tematu. Książka jest na pograniczu psychologii i sztuki, a czyta się ją jak dobrą powieść, miejscami nawet kryminalną. Bardzo ciekawa jest forma, intrygujące są przytoczone historie. To wszystko razem tworzy niesamowitą fabułę, która przyciąga uwagę i zachowuje ją aż do końca książki.

Dla kogo "Psychologia sztuki" będzie odpowiednią pozycją? Z pewnością dla pasjonatów sztuki, jej koneserów, ale nie tylko. W końcu sztuka otacza nas ze wszystkich stron i dotyczy każdego z nas, bez wyjątku.

Czy jest coś, co nie podobało mi się w tej książce?
Niestety, tak.

Przede wszystkim to, że była tak krótka! Jak dla mnie, mogłaby być dwa razy dłuższa, a ja i tak przeczytałabym ją jednym tchem. Naprawdę, z całego serca polecam ją wszystkim, którzy chcą poznać, czym jest sztuka, jaka jest jej historia i jakie intrygi są z nią związane. Bardzo polecam i gwarantuję, że choć jeden rozdział będzie dla każdego pasjonującą wyprawą w głąb świata sztuki, kultury i ludzkiego umysłu.