Srebrzysty blask recenzja

Od jakiegoś czasu coraz chętniej sięgam po książki historyczne - niezależnie od tego czy są to opracowania naukowe, klasyka czy powieści osadzone w minionych wiekach. Wprawdzie najchętniej sięgam po te inspirowane wiktoriańką Anglią, ale m. in. tymi osadzonymi w starożytnym Rzymie też nie pogardzę. Dlatego też z ciekawością sięgnęłam po "Srebrzysty blask" autorstwa Urszuli Soi.

Fabuła książki zaczyna się w momencie, w którym Luciusz Wibiusz - Rzymianin i syn szewca poznaje na Forum Romanum Aristodemosa, który jest greckim filozofem. Młody chłopak chętnie dołącza o nauczyciela, z którym podejmuje się prowadzenia śledztwa w sprawie zabójstwa zamożnego Rzymianina.

Autorka książki zabrała mnie do świata starożytnego Rzymu pełnego uczt i starożytnych rytuałów. Jednakże pani Soja przybliża czytelnikowi również inne aspekty codziennego życia w mieszkańców tego miasta, jak np. wizyty w łaźniach. Dodatkowo co jakiś czas trafiamy na filozoficzne dysputy i fragmenty starożytnej poezji, co niewątpliwie jest plusem tejże powieści. A to dlatego, że dzięki temu możemy poczuć klimat Rzymu sprzed wielu stuleci. Te aspekty zawarte w "Srebrzystym blasku" na pewno doceni wielu miłośników historii, starożytnego Rzymu oraz poezji i filozofii.

Jednakże mimo powyższych zagadnień, opisywana przeze mnie książka ma całkiem sporo minusów..

Otóż już pierwsze spotkanie Lucjusza i Aristodemosa wydało mi się mocno naciągane - tym bardziej, że to wtedy chłopak podążył za filozofem właściwie bez zastanowienia. Nie mogę nie wspomnieć o tym, że Lucjusz wracał do domu od klientki ojca z otrzymaną zapłatą za zamówienie. Dlatego też zakładam, że ojciec czekał na syna oraz swoje pieniądze. Jednak tak jak wspomniałam, po krótkiej wymianie zdań chłopak tak po prostu podążył za filozofem, którym zamieszkał.

Kolejną rzeczą, która mi nie odpowiadała to styl autorki. Moim zdaniem jest on przede wszystkim zbyt prosty - niczym wypracowanie pisane do szkoły lub jakaś praca zaliczeniowa (dyplomowa?) studenta, w której jest sporo podobnych do siebie fragmentów oraz powtórzeń (np. dotyczących miejsca zamieszkania dwójki głównych bohaterów. Niestety zabrakło mi tu jakiejś dynamiki, poczucia zagrożenia czy tajemnicy, która sprawiłaby, że czytałabym tą powieść z zapartym tchem. W zamian za to dostałam kolejną dość przewidywalną historię, która prawdopodobnie nie zostanie w mojej pamięci zbyt długo.

Mimo zastrzeżeń, które mam wobec "Srebrzystego Blasku" skłamałabym, gdybym napisała, że jest to całkiem zła powieść. Ratują ją przede wszystkim te aspekty, o których wspomniałam na początku, ze względu na to, że pozwoliły mi nieco poczuć klimat starożytnego Rzymu. Dodatkowo uważam, że "Srebrzysty blask" może się spodobać osobom, które poszukują lekkiej i niewymagającej powieści, która uprzyjemni im niejedno letnie popołudnie.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.