Podpis mordercy recenzja

Każdy z Nas pragnie by ktoś był świadkiem naszego życia, naszych dokonań. Jest to piękna idea, gdy mówimy o rodzinie, miłości, drugiej połówce - inaczej sprawa ma się ze zbrodniarzami, którzy pragnąc światków i karmiąc własne ja zostawiają swój podpis na miejscach zbrodni. To wspomniany znak rozpoznawczy w formie wyciętego krzyża na szyi łączy ofiary: tancerkę Helenę oraz studenta Justina. Sprawę makabrycznych morderstw prowadzi zespół komisarza Henriego Lieblera oraz prokurator Miriam Singer. W trakcie śledztwa trafia na ślad nieznanych dotychczas rękopisów Kafki - czy dokumenty te łączą się z tą sprawą? Oraz jaka rolę odgrywa profesor Milan Husen znawca twórczości Kafki poza znajomością z wychłostaną na śmierć tancerką i zagłodzonym oraz przetrzymywanym wbrew woli studentem? Czas odkryć tajemnice.
"Książka musi być siekierą dla zamarzniętego morza wewnątrz Nas" Franz Kafka


Podpis mordercy to interesująca powieść, pełna zakrętów i niewiadomych, która potrafi zaintrygować. Rozwiązanie zagadki jest zaskakujące i może nas przerazić w swojej prostocie. Miriam i Henri to interesująca para, lecz ich interakcje, stosunki służbowe oraz zachowania były dla mnie często niezrozumiałe. Jestem w stanie zrozumieć niedoskonałości, bo one są potrzebne i ważne - one nas tworzą i tworzą bohaterów, ale nie w wypadku, gdy nie wytłumaczy mi się ich przyczyn w pełni - mam nadzieje, że znajdę odpowiedzi w kolejnych częściach cyklu.
Podsumowując Podpis mordercy to dobrze napisany kryminał z wartką akcją i ciekawym motywem morderstwa. Książkę czyta się niezwykle szybko. Polecę ją wielbicielom gatunku oraz osobom, które mają ochotę na książki, które dostarczą nam chwilowego wytchnienia i rozrywki.
„Świat jest zły i jeszcze mu się to ułatwia” Franz Kafka

„Tego zimnego okrucieństwa nie dała przyroda żadnemu stworzeniu. Każde zwierzę popełniając morderstwo popada w szał wściekłości. Wyrafinowanym zimnym mordercą potrafi być tylko człowiek.” Adolf Dygasiński