Podpalacz recenzja

Książka, która rozpoczyna przygody z komisarzem Mortką, i od razu moim zdaniem autor zawiesił sobie wysoką poprzeczkę. Ten cykl czytałbym choćby dla samego głównego bohatera, wspomnianego Jakuba Mortki. To postać dająca się polubić- taki wydawałoby się chłopek- roztropek, nie sprawia bynajmniej wrażenia intelektualisty wysokich lotów. A jednak, swój rozum ma, nie odpuszcza w śledztwach, a jak trzeba, to i regulamin nagnie. Na zasadzie ,,cel uświęca środki". Czyli człowiek z krwi i kości.
Ale jego kolega, Kochan, to drugi biegun. Ma swoje ponurą drugą naturę. I nie chodzi tu o nałogi, a przemoc fizyczną wobec kobiety.
W ogóle sporo jest przestrzeni poświęconej życiu osobistemu funkcjonariuszy policji, których nerwowa, stresująca praca nieraz burzy życie rodzinne.
Tu mamy historię kryminalną, z wątkami gangsterskimi. Pozornie przypadkowy pożar, w domu warszawskiego biznesmena, okazuje się, według opinii strażaków, celowym podpaleniem (nie pierwszym w okolicy). Tylko, że tym razem są ofiary- właściciel ginie, a jego żona, była piosenkarka, trafia do szpitala, poważnie poturbowana i poparzona.
Ech, seryjni piromani zawsze przyprawiali mnie o dreszcz.
Śledztwo w tej sprawie przypada Mortce.
Jakie powody kierują podpalaczem? Dlaczego wybiera takie, a nie inne domy?
Kim właściwie jest?
Czy śledczy dopadnie go i zapobiegnie dalszym tragediom?
Zakończenie mnie zaskoczyło.
Co do stylu pisarza, to operuje on językiem dosadnym, wulgaryzmów nie unika. A zdarzały się (niestety) wtrącenia, przy których myślałem sobie ,,Auć, to już było niepotrzebne". Na plus, nie ma tu rozwlekłości, cytowania Wikipedii i żadnych takich.
Sumując to wszystko, dostajemy wciągający, wielowątkowy kryminał, który mnie zachęcił do kontynuowania serii.

Kryminał z ciekawą fabułą, odpowiednim tempem akcji, wyrazistymi bohaterami i zaskakującym zakończeniem. Poznajemy codzienne życie policjantow, pracę strażaków, działalnośc giełdy, ubezpieczycieli i celebrytów. Realistyczny i wciągający kryminał. Polecam!!!