The Sun is Silent recenzja

On miała być jego słońcem.
Ale jego brat mu to słońce zgasił...

Kolejna książka, która niesie ze sobą mnóstwo emocji, potężny ich ładunek.

Powiem Wam, że ten romans nie jest delikatny jak ta śliczna okładka.
Wprost przeciwnie, lekkie pióro autorki przekazuje nam mnóstwo cierpienia naszych bohaterów, dramatyczne wydarzenia, które sprawiły, że nad nimi przetoczył się huragan.

I tu przyda się powiedzenie, że po burzy zawsze przychodzi słońce.
Nie ma sytuacji hez wyjścia.

Adrien i Alex są braćmi, każdy z nich jest inny.
Zawierają zakład, przez który Adrien musi nauczyć brata podrywu delikatnej, nieosiągalnej dziewczyny.

Jednak nie wie, że Livia to kobieta, która od pierwszego spotkania weszła mu do głowy i nie może przestać o niej myśleć.

Ta historia w sposób dość brutalny pokazuje, jak przewrotny jest los.
Jak jedna zła decyzja może nam zmienić a nawet zniszczyć życie.
To też opowieść o drugiej szansie, której danie nie jest łatwe ale gdy się odważymy ponownie zaufać, może wyjść z tego coś pięknego.

Nikogo już chyba nie zdziwi, że autorka funduje bohaterom dramatyczne chwile, chociaż przyznam, że tutaj są one tak bolesne, że aż ja to czułam czytając książkę.

Bracia, którzy byli blisko, zostali wrogami.
Pokłócili się o kobietę.
Sprawa stara niczym świat a jednak takie jest życie, historia naszych bohaterów nie odbiega mocno od rzeczywistości dzięki czemu staje się realna i pobudza naszą wyobraźnię.

Livia jest grzeczna, ułożona, cicha, ufna i uległa. Niby w centrum wydarzeń a jednak pierwsze skrzypce grają bracia.

Obaj są silnymi charakterami, z własnymi, twardymi przekonaniami i obydwaj popełniają błędy.
I powiem Wam, że jest tutaj mocny plot twist, który sprawił, że byłam przez moment w szoku.

Łagodny Adrien puścił swoje hamulce a to skończyło się tragicznie.

Czy bracia dojdą do porozumienia?
Czy postawią kobietę ponad rodzinę?
Czy Livia będzie w stanie im wybaczyć zagrywkę, której się dopuścili?

Ta historia kręci się wokół słońca, które dla każdego znaczy coś innego ale niezmiennie pozostaje mądrzejsze od ludzi, bo milczy.
Słowa potrafią ranić, są zbędne.