Black Nights. Tom I część II recenzja

Ciąg dalszy opowieści o Aurorze i jej zmaganiu się z uzależnieniem od alkoholu i leków. Droga do trzeźwości jest dla Aurory trudna a dodatkowo dwa miesiące po zaprzestaniu picia jedzie w wspólną trasę koncertową z zespołem Love To Death. Psychoterapeuci uzależnień ostrzegają, że dwa lata powinien pacjent unikać miejsc, w których pojawia się alkohol. Niestety Aurora nie ma tyle czasu i takiego komfortu i jest wystawiona na ciężką próbę. Rozbraja swoje mechanizmy uzależnienia i choć bardzo się stara, wszechobecny alkohol wcale nie ułatwia jej zdrowienia. Cały zespół, manager, wytwórnia wspierają Aurorę i bardzo jej pomagają. Nieoceniona jest również pomoc psychoterapeuty, który jest dostępny dla Aurory w każdym momencie. Dobry psychoterapeuta jest obok, poprzez rozmowę i odpowiednie pytania wskazuje drogę pacjentowi do siebie. Aurora mierzy się ze swoimi demonami, a spotkanie z rodzicami po dwóch latach daje jej możliwość rozmowy i wyjaśnienia sobie z rodzicami najważniejszej kwestii związanej z samobójstwem jej brata Cyrusa. I to spotkanie jest dla rodziny Aurory swoistym katharsis. Vale odgrywa kluczową rolę w zdrowieniu Aurory a przy tym sam się sobie zaczyna przyglądać i mówić o swojej depresji. Drugi koncert w trasie niestety kończy się tragicznie, Dawid, z zespołu Black nights trafia do szpitala na OIOM po przedawkowaniu narkotyków i lekarze walczą o jego życie. A Vale..... tego już nie zdradzę. A co stanie się z Dawidem? Czy Aurora odnajdzie się w swoim nowym życiu, w trzeźwym życiu? Tego mam nadzieję dowiemy się w kolejnej części.
Autorka E.J. Arosh prowadzi narrację z perspektywy Aurory i Vale'a. Ładunek emocjonalny jest zachwycający. Kibicujemy Aurorze i Vale'owi nie tylko w ich drodze zdrowienia ale również w tworzącej się między nimi relacji. Satysfakcjonująca i bardzo umiejętnie wplecione treści merytoryczne o psychoterapii, procesie wychodzenia z nałogu i zagrożeniu jakie niesie ze sobą uzależnienie od alkoholu, narkotyków i leków. Portrety psychologiczne zbudowane z rozmachem a jednocześnie z dużą dozą empatii. Doskonały research problemu uzależnienia od środków psychoaktywnych i alkoholu. Autorka utrzymuje cały czas uwagę czytelnika i napięcie jak w bardzo dobrym kryminale, choć jest to romans, powieść obyczajowa. Twist na zakończeniu dowodzi talentu ale i wprawnego warsztatu Autorki. Udany debiut części pierwszej a druga część pokazała, że Autorka buduje opowieści bardzo dobrze i niejeden raz nas zaskoczy. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.
Polecam gorąco, czytajcie.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce E.J. Arosh i #wydawnictwowaspos.