Pod pokładem recenzja

Dopiero niedawno zdałam sobie sprawę, że bardzo lubię książki z motywem morza, a jedyne opisy przyrody, nawet długie, które mnie nie nużą, dotyczą właśnie wody.
Z tego też powodu, gdy tylko w zapowiedziach zobaczyłam książkę Sophie Hardcastle, zapragnęłam ją przeczytać.
Opis również mnie zaciekawił, choć nieczęsto sięgam po literaturę podejmującą tego rodzaju tematy.
Historię Olivii, głównej bohaterki podzieliłabym na kilka części, bo też przy każdej z nich towarzyszyły mi inne emocje.
Na początku poznajemy dziewczynę. Ma dwadzieścia jeden lat, rodziców, w których nie ma wsparcia, chłopaka, który za bardzo o nią nie dba oraz załamanego po śmierci żony dziadka, z którym mieszka. Nie ukrywam, że wstęp nie za bardzo mnie do książki przekonał, zastanawiałam się nawet dlaczego książka zbiera tak dużo dobrych opinii. Na szczęście później było już lepiej.
Ku niezadowoleniu rodziny, Olivia porzuca propozycję prestiżowego stażu i wyrusza w podróż. Przez całe wakacje żegluje z parą starszych ludzi, którzy stają się jej przyjaciółmi. W tej części książki niesamowicie urzekły mnie opisy morza, żeglugi, raf koralowych, a nawet ryb... Czułam się, jakbym sama tam była. Żałuję, że nie trwało to dłużej. Chętnie poczytałabym więcej o tej sielskiej podróży.
W kolejnej części książki przenosimy o pięć lat w przyszłość . Olivia jest już doświadczona w pracy na morzu. Zaciąga się na statek z grupą młodych mężczyzn. Nie przewiduje jednak, że z rąk towarzyszy doświadczy przemocy, zarówno psychicznej jak i fizycznej. Jest to trudny fragment książki, ale uważam, że w niesamowity sposób opisane zostały emocje dziewczyny. Sposób w jaki, próbuje wmówić sobie, że to czego doświadczyła jest poniekąd jej wyborem, że panuje nad sytuacją jest wstrząsający i niesamowity zarazem. Pokazuje w jaki sposób działa umysł ofiary.
Mijają kolejne lata, Olivia jest kustoszką sztuki. W najmniej spodziewanych momentach wracają do niej obrazy tego strasznego tygodnia na morzu. Zaburza to jej funkcjonowanie, ma wpływ na przyjaźnie i związki. Mimo tego, że obiecała sobie już nigdy nie wypłynąć w morze, po namowach przyjaciół decyduje się na podróż na Antarktykę. Tam wraz z grupą kobiet przeżywa niesamowitą przygodę i przeżywa swojego rodzaju katharsis.
Moim zdaniem naprawdę warto przeczytać tę niedługą historię. Mnie, pomimo trudnych początków naprawdę przypadła do gustu. Traktuje o bardzo ważnym problemie – przemocy wobec kobiet. Ukazuje w jaki sposób niektóre z nas radzą sobie z problemami i uświadamia jak ważne jest wsparcie otoczenia. Przez chwilę czytając książkę, pomyślałam sobie, że Olivia mogła być ostrożniejsza. Dlaczego nie przewidziała, że wyruszając z samymi mężczyznami wgląd morza, może narazić się na niebezpieczeństwo. Później jednak naszła mnie inna myśl – dlaczego my, kobiety zawsze musimy być ostrożne... Przecież mężczyzna wzruszający w podróż w towarzystwie pięciu kobiet nie musiałby obawiać się niczego...