Poczekajka recenzja

Katarzyna Michalak to z wykształcenia weterynarz, a z zamiłowania pisarka. Tworzy nie tylko powieści, które na pewno wiele z Was przeczytało, lecz także scenariusze, felietony. Jest również kompozytorką piosenek, grafikiem komputerowym i producentką teledysków. "Poczekajka" to pierwsza książka, z którą miałam okazję się zapoznać i bynajmniej nie ostatnia.

Patrycja Marynowska to młoda kobieta, która, podobnie jak pani Michalak jest weterynarzem. Mieszka w Warszawie, pracuje w lecznicy, nie narzeka na brak pieniędzy, gdyż oprócz wypłaty ma jeszcze finansowe wsparcie matki. Żyć nie umierać, prawda? Patrycja to również niepoprawna marzycielka, która doznaje wizji pięknej małej chatki i księcia na koniu, który do niej przybędzie. Postanawia dopomóc przeznaczeniu i znaleźć Chatkę. Niestety, poszukiwania okazują się być bezowocne. Całkiem przypadkiem, podczas powrotu z eskapady, kiedy psuje się jej samochód ukazuje się to, czego szukała tyle czasu - Chatka Wiedźmy. Szczęśliwa dziewczyna przeprowadza się do Poczekajki koło Zamościa, gdyż tam właśnie znajduje się to cudo, które ukazało się w jej śnie. W komiczny sposób poznaje miłego księdza, z którego pomocą znajduje pracę w zamojskim Zoo.

"Nosze rąbnęły o ściankę szoferki. - Niech ksiądz wskakuje - usłyszała i odpowiedź uwięzła jej w krtani.
- Ksiądz?! Po co mi ksiądz?! Ja jeszcze żyję! - krzyknęła, próbując zeskoczyć z noszy. - Nie jest ze mną tak źle!
Doktor zaśmiał się:
- Sprawca zdarzenia jest księdzem."

Idylla nie trwa jednak długo. Matka Patrycji, mecenas Marynowska chce trzymać córkę pod kloszem i nie jest zadowolona z decyzji córki. Uknuła więc straszną intrygę, która ma zniszczyć życie dziecka i sprawić, że ta wróci do mamy. Zamieszany jest w to Artur - były chłopak bohaterki oraz Łukasz - podstawiony amant. Czy uda im się zepsuć to, na co dziewczyna pracowała? Kim okaże się mężczyzna z wizji? I czy Patrycja znajdzie miłość i spokój w małej wiosce?

Historia opisana w tej powieści niby jest obyczajowa, jednak wiele elementów jest bajkowych, magicznych, tak nieprawdopodobnych, że czasem śmiesznych. Na przykład wizja Chatki, która się spełniła.

Główna bohaterka posiada wiele cech samej autorki, przez co miałam wrażenie, że Patrycja i Katarzyna Michalak to jedna osoba. Na przykład mają wspólny zawód, krowę o tym samym imieniu, psa o podobnym do książkowego. Ten "zabieg" nie przypadł mi do gustu. Często irytował mnie język powieści, nie wiem dlaczego.

"Poczekajka" przepleciona jest listami Patrycji do Amrego czyli do jej wymarzonego ukochanego. Możemy wtedy poznać uczucia z jej punktu widzenia, a nie z wszechwiedzącego narratora.

Łatwo można się domyślić, że występuje tu mnóstwo zwierząt. Zarówno tych wiejskich, jak i tych egzotycznych. Często można się pośmiać z przekomicznych sytuacji takich jak cesarka krowy, ugrzęźnięcie bizona w błocie czy zaginięcie kobry.

Główna bohaterka jest roztrzepana, szalona, ale też bardzo oddana swej pracy. Widać, że kocha to, co robi. Oddaje się naszym małym przyjaciołom całym sercem. Marzy o szczęściu, o spokoju i o znalezieniu tej jedynej wspaniałej miłości, którą będzie przeżywać do końca swych dni. Najbardziej cenię w niej wytrwałość, ambicję, chęć spełniania swych marzeń oraz to, że przeciwstawiła się despotycznej matce.

"To proste: przynajmniej raz w życiu chcę spełnić moje marzenie, a nie matki. Przynajmniej raz w życiu chcę pójść moją drogą, a nie tą, którą powinnam iść, bo tak twierdzicie wy."

" Pod czujnym okiem matki była jak rajski ptak zamknięty w złotej klatce, ze złotym łańcuszkiem owiniętym wokół skrzydeł, by broń Boże ich nie rozwinął i nie doleciał, gdy ta, co go więzi, nieopatrznie zostawi drzwiczki klatki uchylone. Teraz było inaczej. Łańcuch pętający skrzydła pękał, drzwiczki były otwarte na całą szerokość."

Podsumowując książka podobała mi się i z chęcią sięgnę po kolejne części. Nie jest to może wybitne dzieło, które pozostaje na długo w pamięci, jednak niesie pewne przesłanie. Jeśli szukacie czegoś krótkiego i lekkiego to powieść Katarzyny Michalak doskonale się do tego nadaje.