Fortuna i namiętności. Klątwa recenzja

(...)Porównanie „Fortuny i namiętności” do dzieł Sienkiewicza nie stawia według mnie tej książki w zbyt dobrym świetle. Choć wcale nie zamierzam podważać faktów takich jak ten, że Henryk Sienkiewicz był jednym z najwybitniejszych polskich twórców. Jednak taka analogia, o ile zostanie zrozumiana przez dojrzalszych czytelników, o tyle tych młodszych niezwykle skutecznie odstraszy. A nie powinna, bo książka Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk jest napisana niezwykle lekko i przyjemnie, mimo że czasy w których została umiejscowiona jej akcja, odzwierciedlają całkiem inne nastroje.

W „Klątwie” nie brakuje zbójeckich incydentów i miłosnych uniesień. Ukazany został tutaj również wpływ historii na losy różnych warstw społecznych. Bohaterowie to w większości przypadków ludzie wyraziści i zestawieni ze sobą na zasadzie kontrastu. Jedyne co może przeszkadzać to ich nagromadzenie, a także ich tytuły, których na samym początku lektury nie sposób zapamiętać. Zastosowanie staropolszczyzny przez autorkę ma jednak według mnie więcej zalet niż wad. Dzięki temu świetnie wczuwamy się w nastrój powieści i zdecydowanie odrywamy się od rzeczywistości na rzecz odrealnionej fabuły.

„Fortuna i namiętności” to krótka, ale treściwa książkowa uczta dla wszystkich fanów prozy historycznej. Martwi mnie jedynie fakt, że przez momentami powolną, nieco rozwlekłą fabułę wiele osób odstawia tę książkę przed pierwszą setką stron oraz że ja sama, kiedy będę chciała sięgnąć po kolejny tom, będę zdolna zapamiętać niewiele faktów z poprzedniej części.

* * *

Życzę sobie w kolejnej części więcej zwrotów akcji, uniesień serca i punktów kulminacyjnych. „Fortunę i namiętności” polecam wszystkim, którzy dobrze czuli się na lekcjach historii i chcą odświeżyć przykurzone wydarzenia historyczne, którzy mają ochotę przenieść się do osiemnastowiecznej Polski i tym, którym zaczęły doskwierać nudne, jesienne wieczory.