Dziewczyna w lodzie recenzja

JEJ USTA ROZCHYLONE, JAK GDYBY MIAŁA PRZEMÓWIĆ.
CIAŁO ZAMKNIĘTE W BRYLE LODU.
A TO DOPIERO POCZĄTEK.

Londyn, młody chłopak w parku odkrywa zamarznięte ciało zamożnej dziewczyny Andrei Douglas-Brown. Śledztwo prowadzi Erika Foster, która po przerwie wróciła do pracy. Ofiara była młodą, piękną dziewczyną, która prowadziła imprezowy styl życia. Rodzina ofiary domaga się natychmiastowego złapania mordercy.
Brak jakikolwiek tropów, policja szuka "kozła ofiarnego", jednak przeczucie Foster mówi, że do więzienia może pójść niewinny człowiek. Główna inspektor ryzykuje własne życie i karierę, aby złapać mordercę.

Świetna książka, pełna napięcia aż do ostatnich stron. Podobało mi się, że do samego końca nie było wiadomo kto jest mordercą. Pisarz świetnie wprowadził wątek choroby psychicznej, przysłaniając czytelnikowi "prawdziwe ja" bohatera. Robert Bryndza w doskonały sposób wmieszał myśli mordercy, ułatwiając nam odgadnięcie jego uczuć. DZIEWCZYNA W LODZIE to książka, gdzie przeszłość świetnie wiążę się z przyszłością. Autor słusznie opisał, że bogaci rządzą się własnymi prawami, a w policji również istnieją hierarchię do których trzeba się podporządkować, nie zawsze spotykając sprawiedliwość. Akcja, intrygi, manipulacje, to wszystko możemy odnaleźć w tej książce.
Co mi się nie podobało? Strasznie mnie irytowała Erika Foster, która według mnie była zarozumiałą paniusią, użalającą się nad sobą. Nie interesowały mnie jej uczucia pod względem przeszłości i miałam dość, że pisarz postanowił z niej robić taką ofiarę i bohaterkę.
Uważam też, że autor wprowadził zbyt wielki chaos, wzburzając klarowność myśli czytelnika.

PS: Jest taki fragment w książce, gdzie możemy przeczytać jak obcokrajowcy spostrzegają Polaków mieszkających w Anglii. Hmm, daje do myślenia.