Pochwała głupoty w XXI wieku recenzja




Współczesna rzeczywistość to nieustanne podążanie za karierą, pieniędzmi, sławą. To wszechobecne propagowanie zdrowego trybu życia, aktywności fizycznej. To posiadanie swojego konta na profilach społecznościowych, by spełniać własne marzenia o byciu idealnym, czyli takim, jak Ci wszyscy Influencerzy. Nie chcesz przecież odstawać od innych, nie chcesz się wyróżniać, tylko ich naśladować. W końcu to oni osiągnęli to, czego Ty pragniesz. Wystarczy jedynie robić dokładnie to, co mówią. Masz zapał i chęci do pracy, a więc do dzieła.


Błyskawicznie przyswajasz od nich wiedzę i zaczynasz używać jej w praktyce. Ale co to, dlaczego coś Ci nagle nie wyszło? Wszakże czynisz wszystko to, co sugerują ci, którzy są na szczycie. Całymi dniami śledzisz ich profile na kontach społecznościowych, gdzie motywują do działania, pokazując własny sukces. Gdzie gwarantują Ci, że to wszystko jest takie proste, gdzie zysk osiągniesz szybko, bez ciężkiej pracy, wysiłku i wyrzeczeń. Co rusz bierzesz udział w kursach online, by podwyższać własne kwalifikacje, w końcu to takie wygodne. Nie trzeba wychodzić z domu, wystarczy komputer i dostęp do Internetu. Ale chwilkę, tylko spojrzę, co tam inni wypisują na portalach. Albo tak sekundka relaksu i szybka gierka lub zabawne filmiki. I nim się obejrzałeś/ obejrzałaś, minęły godziny, a Ty nadal jesteś w kropce. Jak to? Dlaczego, przecież tyle szkoleń za Tobą, już nawet jesteś w tych dziedzinach ekspertem? Oczywiście, nie omieszkałeś też poudzielać się na internetowych grupach, gdzie wytykałeś innym błędy w ich niewiedzy. Powinieneś zostać ich mentorem, ale to jutro. Dzisiaj jeszcze sobie odpocznij.


„Pochwała Głupoty w XXI wieku” Bartosza Małeckiego, która swoją premierę będzie miała już niebawem, to lekka i zabawna podróż przez meandry nowoczesnego świata, przez jego zalety i wady, aż po pułapki i nagrody. Świat, w którym większość z nas nieświadomie i bezmyślnie, podąża za całością, za schematami. Autor zwięźle i dosadnie ukazuje nam nowe oblicza ludzkiej głupoty. Głupoty, która objawia się przerośniętym ludzkim ego (ja wiem wszystko najlepiej), w której nie ma miejsca i czasu na własne przemyślenia, na podawanie wszystkiego w wątpliwość. Kierują nami nawyki, rutyna, społeczne oczekiwania, wygodna, a niekiedy i lenistwo. Coraz bardziej stajemy się uzależnieni od technologii, która zawłaszcza naszą codzienność, indywidualizm, o czym nieco ironicznie wspomina autor. Ta książka to rodzaj poradnika, który ma skłonić nas do refleksji nad własnym życiem, nad tym, jak go marnotrawimy, spędzając coraz więcej czasu na „pierdołach” - są to m.in. oglądanie zabawnych filmików w sieci, komentowanie w postach wszystkich i wszystkiego, granie w gierki, nagrywanie filmików na Tik Toku, które teraz są na topie. Ta książka daje Ci możliwość spojrzenia na własne zachowania z zupełnie innej perspektywy. To Ty jesteś tutaj obserwatorem, więc wyciągnij z niej jak najwięcej.





Forma tej książki jest bardzo przejrzysta- krótkie, a zarazem sensowne rozdziały, opisane prostym językiem, łatwym i przyjemnym w odbiorze, każde zagadnienie podparte przykładami z naszego życia codziennego oraz ciekawe i zmuszające do myślenia, pytania kontrolne. Nie bój się na nie odpowiadać, nikt Ciebie tutaj nie ocenia- poza samym sobą. I niech ta ocena będzie konstruktywna, niech zmusi Cię do działania. Tylko powoli, na swoim własnych zasadach, według własnych ograniczeń, póki czerpiesz z tego radość i spokój ducha. Nie musisz być taki, jak inni. Ważne byś pozostał sobą. I nie odkładaj wszystkiego na jutro, już dziś uczyń pierwsze, drobne kroki, by coś zmienić.

Ostatnia cześć tego poradnika to zestawienie kilku prostych zasad, które pomogą Ci ograniczyć wpływ „głupoty” na Twoją codzienność. Te podpowiedzi nie zniwelują całkowicie obecność głupoty, bowiem ona jest nieodzownym elementem ludzkiej egzystencji. Póki jej udział jest niewielki, póki ona nie kontroluje Twojego życia, a jedynie delikatnie mu towarzyszy, wszystko jest w porządku. Ona sprawia, że pewne rzeczy trzeba zaakceptować takimi, jakimi są, o niektórych wręcz zapomnieć, a gdy możesz śmiać się sam z siebie, wzmocni się Twój dystans i poczucie własnej wartości, a także świadomość podejmowania decyzji, w zgodzie z własnym sumieniem i poglądami.





„Pochwała Głupoty w XXI wieku” trafiła w moje ręce w postaci e-booka, jeszcze przed swoją premierą. W związku z tym i ta recenzja jest przedpremierowa. Nie miałam żadnych wymagań odnośnie do tej lektury, więc podeszłam do niej z otwartym umysłem. Już po pierwszych stronach, cieszyłam się, że to właśnie ja miałam przyjemność zapoznać się z tą pozycją jeszcze przed jej oficjalnym ukazaniem się na naszym rynku. Pozycją, która umożliwiłam mi zajrzenie w głąb siebie, która ukazała poniekąd moje słabe strony i uzależnienia, jakie skradają mi najcenniejsze momenty z życia. Te głupoty, pierdoły, błahostki, z każdą chwilą nabierają mocy i rozmiarów. Aby nie zawładnęły one moją codziennością, pierw muszę je poznać, zaakceptować i świadomie kontrolować.

Mam nadzieję, że moja opinia choć odrobinę zachęci Was do sięgnięcia po tę książkę. Ja przy niej spędziłam naprawdę przyjemne chwile i otwarcie mówię, że dała mi ona sporo do przemyśleń. Jeżeli tylko będzie mi dane otrzymać ją w papierowym wydaniu, nie omieszkam ponownie, powoli, aczkolwiek systematycznie, zagłębiać się w jej życiową mądrość. Tak, by wszechobecna głupota, nie zrobiła ze mnie społecznej marionetki. By żyć, a nie być!


Recenzja w ramach współpracy z Wydawnictwem M23.