Po drugiej stronie. Tom II recenzja

Nie wiem, jak to się stało, ale dotąd nie spotkałam się z twórczością Agnieszki Janiszewskiej. I czas najwyższy to zmienić… Powieść „Po drugiej stronie” wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Nie ma tu porywających zwrotów akcji, ale jest coś, co nie pozwoliło mi się od tej książki oderwać. Dwa tomy powieści tworzą spójną całość.

Akcja toczy się w dwóch przedziałach czasowych : pod koniec lat 70-tych oraz współcześnie. Blanka i Justyna są przyjaciółkami, choć pochodzą z całkowicie odmiennych środowisk. Mimo wielu różnic są jak siostry i do pewnego momentu bardzo dobrze się rozumieją. Miłość i związane z nią niedomówienia stają się przyczyną kryzysu, który nie daje spokoju nawet po latach.

Akcja toczy się powoli, a my mamy czas, aby delektować się każdym szczegółem. Z każdą kolejną stroną poznajemy  okoliczności , które rzucają nowe światło na przyjaźń naszych bohaterek. Dziewczyny zmagają się z problemami typowymi w ich wieku : zazdrością, niespełnioną miłością, wczesnym macierzyństwem, wyborem życiowej drogi. Dramaturgii dodają opisy wydarzeń społeczno-politycznych w tym trudnym dla naszego kraju czasie : strajki, stan wojenny, podziemie solidarnościowe. Nasi bohaterowie odnajdują się w tym w bardzo różny sposób, muszą stoczyć niejedną wewnętrzną walkę. Jedni chcą próbować lepszego życia poza granicami kraju, inni nie wyobrażają sobie życia na emigracji. Jeden cytat wbił mi się szczególnie w pamięć…

Autorka raczy nas pięknym, literackim językiem. Nie ma tu wulgaryzmów, ani myślowych skrótów. Tło historyczne nie przytłacza całej opowieści. Płyniemy niespiesznie po kartach książki, a gdy się kończy tom I , natychmiast musimy sięgnąć po drugi . Blanka zagłębia się w pamiętnik Justyny i wszystkie wydarzenia z przeszłości widzi w nowym świetle. Oba tomy tworzą całość i powinny być wydane w formie jednej książki. Tę powieść po prostu trzeba przeczytać ! A ja już sięgam po kolejne książki autorki.