Kim Jiyoung. Urodzona w 1982 recenzja

Ale schematy niezbyt się różnią. Ja jestem najstarszą siostrą i całe życie żyję w cieniu młodszego brata tylko dlatego, że urodził się facetem. Pierwszy z brzegu przykład: magisterkę obroniłam przed terminem, studia kończyłam z naprawdę wysoką średnią i stypendium. Wróciłam potem do domu i od rodziców usłyszałam, że ,,fajnie''. Dosłownie. Nic w stylu, że gratulujemy, że jesteśmy dumni. Nawet od komputera i telewizora się nie oderwali.
Mój brat zdał rok. W domu była impreza na całego, otwieranie wina i wielkie gratulacje, jak to cudownie, że zaliczył sesję.

Różnie to bywa. Jednak nigdy tak nie było u nas, że kobieta po zamążpójściu zrywa kontakt z rodziną i przenosi się do domu męża, gdzie ma najniższą pozycję i właściwie jest służącą teściowej.

Fakt, aż tak źle na ogół nie jest. Ale z drugiej strony, to kobietę cisną na dziecko zarówno jej rodzice, jak i teściowie, a jeśli jest jakiś problem z zajściem w ciążę, to pierwszą myślą jest to, że z kobietą jest coś nie tak, w sensie, że jest bezpłodna, a nie że to może być problem po stronie mężczyzny.

Plus to głównie od kobiet wymaga się tego, żeby poświęciły się dla rodziny - zrezygnowały z pracy, kiedy pojawi się dziecko, albo pracę ograniczyły, albo żeby to one brały urlopy wychowawcze i opiekuńcze, nie wspominając o tym, że nie ma prawdziwego urlopu tacierzyńskiego, a powinien być. To wciąż głównie na kobietach spoczywa obowiązek opieki nad dzieckiem, ogarniania domu i organizowania różnych domowych spotkań.

I do tego przyucza się do takich rzeczy dziewczynki od małego. Inny przykład, niż mój, to rodzina, która przychodzi do mnie wypożyczać książki. Kobieta ma dwie córki i Cudownego Chłopca. Cudowny Chłopiec jest chwalony za wszystko, jest oczkiem w głowie mamusi, jeśli coś zrobi, to zrobi to na pewno dobrze i to wymaga pochwalenia przy wszystkich. Natomiast dziewczynki mają być grzeczne i mają stać z boku, i się nie odzywać. Chyba, że starsza - lat około ośmiu - akurat grzecznie potakuje mamusi, że tak, zrobi obiad dla całej rodziny.

Takie zachowania są strasznie niesprawiedliwe i bardzo krzywdzące wobec dziewczynek i później młodych kobiet. I chociaż może nie są tak skrajne jak analogiczne sytuacje w Korei, to wciąż należy zwracać na nie uwagę, bo takie zachowania ze strony rodziców i otoczenia w stosunku do dziewcząt potrafią zepsuć i zmarnować im kawał życia.

O stosunkach wewnątrz rodziny mam małe doświadczenie, gdyż jestem jedynaczką i mam córkę. Nigdy nikt na mnie nie naciskał, że mam mieć dzieci, ani ja nie naciskałam na córkę, to był ich wybór. Przez całe dzieciństwo grałam w piłkę nożną, w noża i chodziłam po drzewach, a tak naprawdę nauczyłam się gotować po ślubie. Wspólnie z mężem opiekowaliśmy się i wychowywali naszą córkę. Jednak pewnych rzeczy nie da się przeskoczyć, to wyłącznie kobieta może karmić piersią. Obserwuję swoją świekrę, która ma syna i córkę(już dorosłych) i nie zauważyłam, żeby faworyzowała syna.