Płonący most recenzja

"Płonący most" to drugi tom serii Zwiadowcy autorstwa Johna Flanagana. Swoją przygodę z tą serią zacząłem parę lat temu, aczkolwiek omijałem wtedy znaczną część opisów. Jako że praktycznie niczego z niej nie zapamiętałem, postanowiłem zrobić re-read tych książek, a dokładniej- przesłuchać je w formie audiobooków. "Płonący most" dopiero skończyłem słuchać, i muszę przyznać, że targają mną różne emocje- ale to chyba właśnie o to chodzi w dobrej książce. Strach, niepokój, zaciekawienie, wzruszenie, duma- wybuchowa mieszanka. Na wstępie jeszcze tylko dam Wam radę- jeśli również planujecie sięgnąć po audiobooki Zwiadowców, miejcie na uwadze, że od razu się uzależnicie. Mówię serio. Kłaniam się, zarówno do Johna Flanagana, jak i świetnego lektora- Tomasza Sobczaka.

Drugi tom serii o przygodach młodego czeladnika zwiadowcy Willa oraz rycerskiego ucznia Horensa, nie zawiódł mnie. Już na wstępie chłopcy zostali powołani do ważnej- chociaż na początku nie byli tego pewni- misji. Bardzo spodobało mi się to, jak Flanagan przedstawia ich relację. Przyjaźnią się, aczkolwiek, jak to w nastoletnich przyjaźniach bywa- dogryzają sobie. Można pomyśleć, że nie jest to nic szczególnego, ale w moim odczuciu, dało to naprawdę wiele. Pamiętajmy, że jeszcze na początku pierwszego tomu, czyli "Ruin Gorlanu", chłopcy byli swoimi wrogami. Nawet nie przechodziło im przez myśl, że kiedyś stworzą ze sobą tak zgrany duet.

Mało jest książek, od których nie mogę się oderwać, ale "Płonący most" z pewnością mogę do nich zaliczyć. Fabuła została tak świetnie rozbudowana, że czytelnik nawet przez chwilę nie myśli o odłożeniu tej pozycji. Cały czas coś się w niej dzieje. Przeżywamy wzloty i upadki bohaterów, obserwujemy jak dojrzewają, oraz- niestety- biorą na siebie brzemię, któremu z pewnością nie podołałaby większość dorosłych.

Mimo to, że akcja była widoczna przez całą książkę, to ostatni rozdział wprawił mnie w osłupienie. Nie będę pisał dokładnie, o co mi chodzi, żeby nie spoilerować. Powiem tylko tyle- jeszcze dzisiaj sięgnę po trzeci tom.

Sumując, aktualnie jestem po pierwszych dwóch tomach Zwiadowców. Oba bardzo mi się podobały, i z czystym sercem polecam je. Myślę, że każdy powinien spróbować sięgnąć po twórczość Johna Flanagana. Myślę, że każdy może po nią sięgnąć- zarówno młodsza młodzież, jak i dorośli. Dla porównania- pisząc tą recenzję, jestem dwa dni przed siedemnastymi urodzinami. Mam nadzieję, że zdołałem przekonać Was do sięgnięcia chociaż po "Ruiny Gorlanu".