Pretty Little Liars. Bez serca recenzja

Bez serca to już siódma część serii Pretty Little Liars opowiadającej o losach czterech przyjaciółek z Rosewood. Dziewczynom niemal cudem udało się wyjść cało z pożaru. Niestety chyba nawdychały się za dużo dymu i uległy zbiorowej halucynacji. Zgodnie utrzymują, że widziały kogoś, kto od dawna nie żyje. A może tylko im się wydawało...? Wieści jednak szybko się roznoszą i wkrótce Emily, Aria, Hanna i Spencer zostają okrzyknięte kłamczuchami i to nie tylko przez mieszkańców miasteczka, ale także przez media, które poszukując sensacji niepotrzebnie nagłaśniają całe zdarzenie.

Jak się można było spodziewać, dziewczyny nie mają lekko. Jest wiele spraw, które muszą wyjaśnić, tym razem jednak nie jednoczą sił, ale działają raczej w pojedynkę. Emily, kierując się wskazówkami przysłanymi przez A., wyrusza do wioski Amiszów. Nie do końca jednak pojmuje sen tej wyprawy i nie ma pojęcia, czego właściwie może dowiedzieć się w takim miejscu. Hanna trafia do kliniki Zacisze Addison-Stevens, gdzie ma się zrelaksować i uporać z wszystkimi dręczącymi ją problemami. Aria korzystając z pomocy medium, ma zamiar nawiązać kontakt z zaświatami. Pomysł wprawdzie wydaje jej się nieco absurdalny, ale w końcu co ma do stracenia? Spencer natomiast jest pochłonięta odkrywaniem kolejnych rodzinnych tajemnic.

Trzeba przyznać, że Shepard trzyma poziom. Siódmy tom okazał się tak samo wciągający i zaskakujący, jak poprzednie części tej serii. Naprawdę dużo się działo, dlatego mam nadzieję, że nie pogubię się w tym wszystkim i że powoli wszystkie wątki zostaną wyjaśnione i doprowadzone do końca. Zakończenie jak zwykle zostawiło mnie z tysiącem pytań, na które oczywiście będę szukać odpowiedzi w kolejnym tomie.