Nigdy nie będziesz szło samo recenzja

Nigdy nie będziesz szło samo to książka, która przyciąga uwagę swoją okładką ze wstawkami holograficznymi. Jej opis mnie zaintrygował i postanowiłam dać jej szansę.

Katuchna Zygler, dziewczyna w spektrum autyzmu, mieszka na osiedlu familoków. Czuje się samotna, a jedną z jej ulubionych rozrywek jest czatowanie z obcymi w internecie. Przed świętami Bożego Narodzenia dziewczyna poznaje Sobakę – anarchistę żyjącego na skłocie. Nastolatkowie postanawiają spotkać się osobiście, ale po wspólnie spędzonym wieczorze zapominają wymienić się kontaktami. Kilka dni później Katuchna dowiaduje się, że Sobaka zaginął. Łączniczką pomiędzy Katuchną a skłotem jest Melody, aktywistka marząca o karierze naukowej. W życiu Katuchny pojawia się też Riko, osoba niebinarna, która dopiero co odnalazła swoją tożsamość, oraz przebojowa Łanieczka, piercerka i nastoletnia matka zmagająca się z zaburzeniami odżywiania. Oboje okażą się wsparciem dla dziewczyny, która będzie musiała poradzić sobie z żałobą i na nowo zdefiniować to kim jest, odkrywając przy tym własną queerowość.

Nigdy nie będziesz szło samo to opowieść o trudnych tematach takich jak nastoletnia ciąża, niebinarność, zaburzenia odżywiania, samotność i relacje pomiędzy dzieckiem a rodzicem. Śląsk został squeerowany — w książce znajdziecie różnorodnych bohaterów, którzy na co dzień zmagają się z wieloma problemami. Jest to powieść młodzieżowa, a mimo to oferuje swoją treścią coś więcej, skłaniając do refleksji. Akcję możemy śledzić z perspektywy wielu osób, więc myślę, że każdy znajdzie tutaj tę, której będzie najmocniej kibicował. Osoba autorska bardzo realistyczne przedstawiła trudy nastoletniego życia. Jest to opowieść, z której bohaterami możemy się utożsamiać. Sama w sobie jest dosyć wartościowa.

To nie jest książka, gdzie akcja będzie pędzić niczym rollercoaster. Raczej całość toczy się spokojnie. Na pewno nie jest łatwa i lekka lektura — sporo w niej negatywnych emocji, bólu i cierpienia. Myślę, że nie jest to tylko historia dla młodzieży. Dorośli (a szczególnie rodzice nastolatków) powinni zapoznać się z tą lekturą. Nigdy nie będziesz szło samo to obraz społeczności LGBTQIA+ w Polsce.

Nie brak tutaj słabszych momentów, ale jako całość myślę, że jest to wartościowa historia. Ukazuje przenikającą samotność, walkę z odrzuceniem, depresją i zagubieniem w bezlitosnym świecie. Tym, co mnie rozczarowało, jest na pewno zakończenie. Miałam także trochę trudności z językiem młodzieżowym — wydaje mi się, że jest wciśnięty w niektórych momentach na siłę, przez co dialogi wyglądała sztucznie.