Piosenka ostatniej nocy recenzja

Muzyka potrafi czynić cuda. Trzeba tylko ją poczuć, poznać i pokochać. Dla jednych to czy muzyka jest, czy jej nie ma, jest całkowicie obojętne. Jednak są też osoby, dla których muzyka to całe życie. Każdą piosenkę, melodię, czują wszystkimi komórkami swojego ciała. Właśnie takimi ludźmi są główni bohaterowie książki „Piosenka ostatniej nocy” Joanny Kacprzak.

Emory wie, czym jest ból i cierpienie. Nagłe zerwanie z Greysonem wciągnęło ją w ciemność mroku, a marzenia rozpadły się w drobny mak. Po kilku latach znowu się spotykają. Dziewczyna niedawno wyszła na prostą, on w tym czasie stał się gwiazdą rocka. Ich losy znowu się splatają, ale widma przeszłości, niewyjaśnione sprawy odciskają swoje piętno. Czy uda mim się na nowo sobie zaufać i przebaczyć?

Nieraz już to powtarzałam przy innych recenzjach, ale powtórzę to jeszcze raz, uwielbiam debiuty, bo nigdy nie wiadomo, czym cię one zaskoczą. Uważam debiut Joanny Kacprzak za udany. Historia Emory i Greysona nieraz mnie zaskoczyła, wzruszyła, czy doprowadziła do łez. Często autorka potrafiła wyprowadzić mnie w pole, gdy myślałam, że już wiem, co się wydarzy, nagle okazywało się, że moje przeczucia się nie sprawdziły. Dużym plusem była też dla mnie muzyka. Historia opowiedziana przez autorkę jest przepełniona melodią i słowami piosenek.

Jednak oprócz otoczki świata sławy i muzyki, autorka pokazuje, co jest w życiu ważne: kochać, być kochanym, ale przede wszystkim walczyć o siebie i swoje marzenia.

Historia ta oprócz muzyki jest też przepełniona miłością, ale też cierpieniem i bólem. Nie jest to banalny romans z gwiazdą rocka, jak by mogło się wydawać. Jest to powieść głęboka, skomplikowana i poruszająca dość ważne tematy życiowe.

Co do bohaterów to autorka wykreowała naprawdę świetne postacie. Od pierwszych stron czuje się, jakby się ich znało całe życie. Są bardzo realni, każdy ma swój niepowtarzalny charakter, przez co są różnorodni oraz pełni emocji i życia.

Oprócz tego, że jest to naprawdę dobry debiut autorki i bardzo mi się podobał, to była rzecz, która mnie starsze raziła w oczy podczas czytana, a mianowicie błędy. Wiem, że to jest bardzo długi tekst i błędy się zdarzają, ale przed drukiem ktoś powinien je wyłapać. Niestety w książce bardzo często brakuje spacji między słowami, czy litery w słowie są pozamienianie.

Reasumując: uważam, że „Piosenka ostatniej nocy” jest bardzo udanym debiutem autorki. Może nie jest to najlepsza powieść, jaką ostatnio czytałam, ale znajduje się dość wysoko na mojej liście. Uważam, że lekkie pióro i styl autorki w przyszłości zaprowadzi ją na szczyty.