Pies ogrodnika recenzja

Historia zaczyna się od zdrady. Co zrobi kobieta, której poukładane i spokojne życie wali się jak przysłowiowy domek z kart? Na pewno nie to, co przychodzi jako pierwsze do głowy. Zamiast załamywać ręce, postanawia udowodnić winę męża, przy okazji odkrywa w sobie talent szpiegowski i zakłada agencję detektywistyczną. Związku nie da się już uratować, jednak paradoksalnie bohaterka na tym skorzysta, odkrywając nowe możliwości rozwoju i pomysł na życie.

Agencja Detektywistyczna Czajka już wkrótce otrzyma niezwykłe zlecenie. Nasze bohaterki będą miały udowodnić niewinność oskarżanego o zabójstwo swej uczennicy nauczyciela. Sprawa nie jest łatwa, społeczność już wydała wyrok, a i zgromadzony materiał dowodowy świadczy przeciwko klientowi. Determinacja, niekonwencjonalne metody pozwolą Gai i jej współpracowniczkom odkryć prawdę.

Mocną stroną fabuły jest wartka akcja. Komizm sytuacyjny i nagłe zwroty akcji nie pozwalają się nudzić. Nie można mieć też zastrzeżeń do stylu autorki. Posługuje się piękną polszczyzną, nie epatuje wulgaryzmami i przesadną przemocą. Widać, że pisze kobieta. Jej bohaterki są przemyślane i mają ciekawy rys psychologiczny. Wszystko jest logiczne i spójne. Autorka znakomicie przedstawiła swoich bohaterów, umiejętnie wykreowała ich charaktery i psychikę. Jedyne czego mi brakowało, to takiego rasowego czarnego charakteru. Nazwałabym na własny użytek „Psa ogrodnika” miękkim kryminałem. Wielbiciele okrutnych zbrodni i złoczyńców przez duże „z” raczej nie znajdą w prozie pani Gacek tego, czego szukają. Tu zbrodnia jest bardzo dobrze zaplanowana i opisana, jednak bez skupiania się na szczegółach samego morderstwa. Znacznie bardziej interesujące jest śledztwo i poszukiwanie zbrodniarza. Prawie do samego końca nie wiadomo, kto zabił. Autorka umiejętnie gmatwa fabułę, zaciera ślady i myli tropy. Stopniowo odkrywa karty i pozwala rozwikłać tajemnicę morderstwa.

Wszystko to sprawia, że powieść jest sympatyczną lekturą, która może dać wytchnienie po całym dniu pracy. Nadaje się jako wakacyjny czasoumilacz. Zakończenie sugeruje kontynuację i chociaż wolę „ostrzejsze” kryminały, z chęcią przeczytam o kolejnych sprawach naszych bohaterek.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję serwisowi nakanapie.pl i wydawnictwu Znak.