Piękne dni mojej młodości recenzja

Mimo iż ogromnie porusza mnie literatura obozowa, to za każdym razem chętnie i z ogromnym zaciekawieniem po nią sięgam. Obozowych historii poznałam już wiele, ale każda z nich jest inna, każda wyjątkowa i przepełniona indywidualnym smutkiem. Nie zdarzyło się chyba jeszcze, żebym czytając literaturę obozową nie uroniła łzy. Tym razem też nie powstrzymałam łez płynących z moich oczu podczas czytania.
Ana Novac to piętnastoletnia dziewczyna, która trafiła do obozu koncentracyjnego, w którym spędziła wiele lat swojego życia. Początkowo znajdowała się ona w Auschwitz, natomiast później została również przenoszona do innych obozów. To właśnie Ana spisywała historię pobytu w obozu na wszelkich skrawkach papieru, które tylko udało jej się uzyskać, resztkami ołówków, które udało jej się zdobyć. Ana każdego dnia zapisywała bieżące wydarzenia i skrzętnie skrywała skrawki papieru ryzykując tym samym życie, bo pewnym jest, że gdyby tylko ktoś przyłapał ją na zapisywaniu wydarzeń i przechowywaniu wspomnień zapisanych na kartkach papieru, to z pewnością przypłaciła by to życiem. Jednak na szczęście jej, jak również nasze, bo dzięki temu mieliśmy możliwość poznania tej historii, nic takiego się nie stało.
Ta książka to kolejne potwierdzenie okrucieństwa wobec ludzi, a w tym przypadku szczególnie Żydów w czasie wojny. Temat aktualny, szczególnie w dzisiejszych czasach, gdy tuż obok nas ponownie dochodzi do wojny, bezpodstawnego okrucieństwa i bezwzględnych mordów.
Książka mimo trudnej tematyki czyta się szybko i przyjemnie, choć momentami okrutne sceny wspominane przez autorkę przyprawiają czytelnika o ciarki. Dla mnie niewyobrażalne okrucieństwo, które człowiek robił drugiemu człowiekowi. Nie potrafię w żaden sposób tego zrozumieć i tłumaczyć.
Autorka zawarła również wiele przemyśleń, które i mi nasuwają się często m, gdy czytam o obozowych wydarzeniach. Więźniów była liczna przewaga, dlaczego nikt nigdy nie rzucił się na ich prześladowców.
Ta historia jest również wyjątkowa z tego powodu, że w książce zamieszczone są autentyczne zdjęcia autorki, jak również faktycznie zachowanych zapisków z obozów, które udało się jej zachować.
To poruszająca historia, którą zdecydowanie warto poznać.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.