Pieśń o Achillesie recenzja

Cześć i czołem!
Lubicie mitologie? Która jest Waszą ulubioną?

W moim przypadku zawsze była to grecka mitologia. Już jak w gimnazjum czytaliśmy opowiadanie o Dedalu i Ikarze oraz uczyliśmy się o greckich bogach wiedziałam, że to jest na pewno coś, co zainteresuje mnie na dłużej, więc gdy tylko usłyszałam o książce "Pieśń o Achillesie" stwierdziłam, że muszę po nią sięgnąć.
Historię Troi znam praktycznie na pamięć, czy to z opowiadań, które czytałam gdzieś w internecie, czy z filmu z Bradem Pittem w roli głównej. Nigdy nie sięgnęłam jednak po "Iliadę" czy "Odyseję" Homera z racji, iż jest pisana wierszem, a nie polubiłam się z tym gatunkiem literatury. Jednak historia przedstawiona na ekranie różni się od tej, którą zaserwowała nam Madeline Miller.

Powieść jest o miłości. O Achillesie, który jako półbóg, syn króla i pięknej morskiej nimfy jest również człowiekiem z krwi i kości, zdolnym do miłości i ludzkich uczuć, a nie tylko maszyną do zabijania w lśniącej zbroi. Historia pisana jest w narracji pierwszoosobowej z perspektywy Patroklosa, który był młodym księciem, lecz dziwnym, słabym i nic nieznaczącym. Za niewybaczalne przewinienie zostaje wygnany do Ftyi, której królem jest właśnie ojciec Achillesa. Chłopcy już jako dziewięciolatkowie zaprzyjaźnili się, a z upływem lat stali się dla siebie kimś więcej. Nad Achillesem jednak ciąży pewne fatum. Tylko on może przewodzić zwycięstwu Grecji w wyniszczającej wojnie. Lecz zwycięstwo dopełni się dopiero wtedy, gdy on zginie. Patroklos wyrusza razem z nim. Obaj jeszcze nie wiedzą, że na polach pod Troją los upomni się o swoje - niezależnie od prób, które podejmą, aby go oszukać.

"Rozpoznałbym go po dotyku, po samym zapachu; poznałbym go na ślepo po tym, jak oddycha i jak stawia kroki. Poznałbym go w śmierci, na końcu świata".

Powieść bardzo przyjemnie się czyta, jest pisana prostym, lekkim piórem, przez co nie można się od niej oderwać. Nie będę ukrywać, iż mimo że znam los obojga głównych bohaterów, uroniłam wiele łez przy jej zakończeniu. "Pieśń o Achillesie" to opowieść o królach, bogach i wojnie, ale także o przyjaźni, miłości, poświęceniu, nieśmiertelnej sławie i ludzkich uczuciach. Jedyne czego mi w niej zabrakło to jakiejkolwiek wzmianki o Kasandrze, która przecież przepowiedziała tę wojnę i upadek Troi, ale nie jest to żaden minus, tylko osobiste odczucie z powodu mojego imienia. :D

Zdecydowanie polecam! Książka również sprawdzi się wśród młodzieżowych czytelników!

Po więcej zapraszam na IG: @strazniczka_ksiazekx - codziennie newsy książkowe, update czytelnicze oraz nowe recenzje.