Anioł dzieci niczyich recenzja

„Skoro umarłeś, a ja nadal żyję, to istnieje coś pomiędzy?”

Mimo, że nie lubię książek, w których jest religijne przesłanie i dość częste są odniesienia do samego Boga, to jednak książka ta bardzo mi się spodobała i chwyciła mnie za serce! Zastanawiam się czemu tak mało osób po nią sięga? Nie jest o niej aż tak głośno a powinno być. Każdy powinien ją przeczytać, bo książka daje wiele do myślenia.

Mia jest główną bohaterką. Niedawno straciła brata Daniela i bratanka, którzy zginęli w wypadku samochodowym. Mimo, że przeżywa stratę dwóch najbliższych osób to nie może się poddać, bo musi opiekować się Alice - żoną swojego brata. Podobno tracimy najbliższe nam osoby, aby na ich miejsce pojawiły się nowe. W to właśnie wierzy Mia, i słusznie. Na jej drodze pojawia się Kai, którego początkowo Mia się przestraszyła, gdyż nie przypomina człowieka tylko bardziej zwierzę. Jest potężny, wysoki oraz ma poparzoną twarz. Pewnego dnia Alice odbiera sobie życie, aby w końcu być ze swoim mężem i dzieckiem. Mia zostaje sama, ale czy na pewno? Jaką rolę odegra w jej życiu Kai? 

Historia mnie urzekła. Delektowałam się każdą jej stroną, każdym wyrazem. Pokochałam bohaterów, a najbardziej pokochałam Kaia, który mimo losu jaki go spotkał potrafi cieszyć się z życia. 

"Anioł dzieci niczyich" to historia, która na pewno pozostanie na długo w mojej głowie. Tak pięknej, pełnej emocji książki nie sposób zapomnieć!