Lonely Heart recenzja

Jestem typową okładkową sroką. A gdy wydawnictwo Jaguar wydaje coś tak pięknego jak "Lonely Heart" Mony Kasten nie można obok tego przejść obojętnie. Te barwione brzegi ❤️ Grafiki w samej książce ❤️ Zakochana jestem w jej wyglądzie. Ale nie tylko, bo ta autorka zdecydowanie umie pisać o emocjach i nie zawiodła mnie.

Zespół Scarlet Luck jest bliski sercu Rosie. Jest ich wierną fanką od początku jego powstania. Tym bardziej nie może uwierzyć w to, że cała ekipa pojawi się w jej maleńkim studiu, by mogła przeprowadzić wywiad dla swojej internetowej audycji radiowej. Jednak wszystko poszło nie tak jak powinno. Audycja została przerwana, a wszystko skupiło się na Bestii, perkusiście zespołu który wymaga specjalnego traktowania. Świat Rosie wywraca się do góry nogami. I mimo, że potem nasza bohaterka wraca do gry, a więź z Bestią się zacieśnia, to życie daje jej kolejnego kopniaka. Czy tym razem wszystko skończy się dobrze?

Mamy tutaj pierwszy tom serii. Czytałam już poprzednie książki autorki i co do tej miałam dość wysokie wymagania. Nie zawiodłam się. Cała fabuła kręci się wokół muzyki. Uwielbiam ten motyw. Rosie jest postacią bardzo wrażliwą i empatyczną więc nie sposób jej nie polubić. Postać Bestii jest bardzo tajemnicza i w tej części nie dowiadujemy się dlaczego zachowuje się tak a nie inaczej. Na pewno odpowiedzi znajdziemy w jego przeszłości. Książka niesie ze sobą ogromny ładunek emocjonalny. Zagłębiamy się w odczucia bohaterów lecz nie jest to nudne. Wręcz przeciwnie. Pomaga to nam się z nimi utożsamiać. Bardzo mile zaskoczyła mnie ta powieść. Autorka zdecydowanie trzyma poziom i mam nadzieję, że nie będziemy długo czekać na kontynuację, a kolejne wydanie będzie równie piękne.

"Muzyka to język miłości, ale czy może istnieć uczucie bez dotyku?

Rosie nie może uwierzyć, że będzie mogła przeprowadzić wywiad z grupą Scarlet Luck dla swojej internetowej audycji radiowej. Nie tylko śledzi od lat działalność zespołu, ich piosenki towarzyszyły jej również w najtrudniejszych momentach życia. Fascynuje ją szczególnie Adam, perkusista, w dużym stopniu dlatego, że wiadomo o nim jedynie, że od lat nie toleruje bycia dotykanym – przez nikogo.

W końcu zespół pojawia się w małym studiu Rosie – a wszystko kończy się jedną wielką klapą. Wywiad musi zostać przerwany, a w sieci zalewa Rosie fala hejtu. Kiedy dochodzi nawet do tego, że zostaje zaatakowana na ulicy przez fanki zespołu, Scarlet Luck zapraszają ją na swój koncert, jako znak, że chcą zostawić całą tę sprawę za sobą. I nagle Rosie stoi powtórnie przed Adamem. Adamem, w którego oczach dostrzega niewyobrażalny ból – i do którego nie wolno jej się zbliżyć, nie wolno go dotknąć ani przytulić…"