Sofia, dziewczyna z kościanego domu recenzja

"Sofia, dziewczyna z kościanego domu" to książka, która od pierwszej chwili zachwyciła mnie wydaniem. Okładka i zdobienia w środku przyciągnęły mój wzrok i jeszcze mocniej zachęciły do lektury. Czy pod piękną oprawą skryła się równie piękna historia?

Sofia mieszka wraz ze swoją matką, bratem i przyjaznym krukiem w domu na wzgórzu. Ich mieszkanie nie jest jednak zwykłym miejscem- wybudowała je z kości mama dziewczynki, będąca ossurystką (wyrabia z kości przeróżne przedmioty). Kiedy pewnego dnia rodzicielka znika w tajemniczych okolicznościach, Sofia z bratem udają się na niebezpieczną wyprawę w podziemiach Sieny, aby ją odnaleźć. Ta wędrówka odkryje przed nimi tajemnice nie tylko matki, ale i miasta, w którym żyją.

Książka zaangażowała mnie od pierwszej strony. Wcześniej nie wczytywałam się w opis i dzięki temu zaskoczyła mnie jeszcze mocniej. Zawód mamy głównej bohaterki mnie zaintrygował, muszę przyznać, że nie spotkałam się nigdy z czymś takim, a teraz mam ochotę dowiedzieć się o ossurystyce więcej.

Z książki bije dodatkowo bardzo ciekawy klimat. Akcja rozgrywa się w Sienie i niektóre opisy naprawdę uplastyczniały krajobraz. Do tego podobały mi się też włoskie wstawki w wypowiedziach bohaterów- nie utrudniały zrozumienia, o czym mówią, a dodawały uroku.

Jeśli chodzi o fabułę, od początku bardzo mnie wciągnęła. Bohaterowie wiele podróżują i przeżywają angażujące przygody. Jednocześnie pod warstwą rozrywki kryje się wiele uniwersalnych prawd o świecie i prawach nim rządzących.

Miejscami można uznać, że książka jest schematyczna. Korzysta z pewnych wątków, których domyślałam się przed bohaterami. Jednak muszę wziąć pod uwagę, że Sofia miała jedynie 12 lat, jej brat jeszcze mniej. Patrząc na to, mogę wybaczyć im pewną niedomyślność w niektórych sprawach, bo i tak zachowywali się dojrzale.

Akcja rozgrywa się w średniowieczu, tuż po zakończeniu epidemii ospy. Ten wątek też mnie zaciekawił. Dodatkowo autorka delikatnie porusza też temat chociażby równouprawnienia, prac "męskich" i "żeńskich".

"Sofia, dziewczyna z kościanego domu" okazała się bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Od razu wciągnęłam się w historię, która gna do przodu i zachwyca klimatem. Jest miejscami lekko mroczna, a miejscami rozgrzewa serce i ukazuje prawdziwe rodzinne przywiązanie. Spędziłam przy niej naprawdę miły czas, stąd też gorąco wam ją polecam.

Za piękny egzemplarz bardzo dziękuję za wydawnictwu Literackie.